ఇది మన సాంప్రదాయమా!

ఇది మన సాంప్రదాయమా!

అది ప్రభుత్వ ఉత్తరువై,ఆంగ్లేయ కేలెండరును పాటించినంత మాత్రాన వారి ఆచార వ్యహారాలు పాటించనవసరము లేదన్నది నా అభిప్రాయము. మతముల పేరుతో వ్యవహరించే రెండు సమాజములు అన్యులను తమ మతములో కలుపుకొనుటకు ఎన్నో ప్రలోభములను చూపుతూ వుంటే, మన ధర్మము మనది అని నాబోంట్లు చెప్పినా , వినక ఆచరించే వారు ఆచరించగా, అది సరియైనదే అని అనవసర సానుభూతి చూపే స్వధర్మానుచారులు ఎందఱో వున్నారు. అట్టి ఉదార చరితులకు ఈ పద్యము అంకితము.

 అరుపులు కేకలున్ మరియు నర్థము పర్థములేని వాగుడున్

తురగమునెక్కి తూలుచును దూరుచునన్యుల నర్ధరాత్రమున్

మెరుపులవోలు భామినులు మేనికి వస్త్రము లేక చిందులన్

పరువును వీడి త్రొక్క బహుబాగని మెచ్చుటె న్యూయియర్సు డే!

తోటకము

ఛందో గ్రంథములలో రంగనాథుని తోటకములివి రెండు కానవచ్చినవి.

బాలబోధ చ్ఛందస్సులో -

తోటకము.

ఉపవాసము లెల్లను నుండుట నీ

కృప వచ్చుటకా యది రిత్త సుమీ

యపవిత్రునిఁ బుల్లని యంబలికై

సుపవిత్రునిఁ జేయుట సుద్ది గదే. 229

హనుమచ్ఛందస్సులో -

తోటకము.

చెలువార గజాజిన చేలముతో

గళనీలిమతో నహి కంకణుఁడై

తలఁ జంద్రకళం గల దైవము మా

కులదైవము దైవత కోటులలో\న్‌.

శివ పంచకము

జనజీవన దాతగు చంద్రధరా

పిలుపే వినవేల పినాకకరా

కలుషాత్ముడ హీనుడ కావగరా

చెడనీయక నీదరి చేర్చు హరా

నిను కొల్వగ చేయగ నీ స్మరణం

హర నామది నీకగు ఆవరణం

నెలవన్నది నాకిక నీ చరణం

హర నీ స్తుతి నాకగు ఆభరణం

శివ శంభు మయస్కర శీత శిరా

భవబంధ విమోచన భాగ్యకరా

కవిగాయక వందిత కావ్య వరా

వరదాభయ, వారణ వస్త్ర ధరా

అధిపాధిప నీ స్తుతి ఆభరణం

శోభాన్వితమల్లది శుభకరణం

ఉత్పాటక పాతక ఉపకరణం

చేర్చేను శుభప్రద శివచరణం

పరిపాలిత కింకర భావ హరా

పరిపూజిత పావనజన నికరా

హసవదన నిశానిశ అధరధరా

వృషభధ్వజ కరుణా వృష్టికరా

మరువలేవదేల

మరువలేవదేల

నా జ్ఞాపకాలతోన నీకంట నీరేలా

మదిన చిచ్చదేలా నను మరువలేవదేల

వాడియున్న మల్ల మాల తలనయుంచ నేలా

మనసులో గతాన్ని మరువలేవదేల

                                

                                 నా గమ్యమే వేరు నీ బాట వేరూ

                                 దిశలు వేరు వేరింక కలుపువారు లేరు

                                 అడవిలోన నేనుంటే నగరి నీది బాలా

                                 మరులు గొనగనేల మరువలేవదేల

పిగిలియున్న నా మనసు పలికెనిట్లు లేమా

చేరలేను నీ దరికి నాది ముళ్ళ సీమా

ఆకసాన నీవుంటే నాదునెలవు నేల

కలువలేము బెలా మరచిపోవదేల

చెరుకు రామ మోహన్ రావు

ఆత్మ నివేదన -- దైవమా చాలు ఈ జీవితం

ఆత్మ నివేదన -- దైవమా చాలు ఈ జీవితం

దైవమా చాలు ఈ జీవితం

లోకమంతా ఉదాసీనమే

కలిగియుండేది వ్యాపారమే

        వెలుగు విరజిమ్మెను, చీకటులు క్రమ్మెను

                       ఆశ అడుగంటగా ఆశయము కృంగెను

                      చూపులెడబాసెను, బాధలెదనిండెను

              గుండె బరువెక్కెను, తెల్పుమిది నీకు తగు కార్యమే

ఉన్న సంతోషమును నిల్పుకోనైతిని

జీవినేగాని జీవించ లేనైతిని

ఊపిరులు లాగినా ఊరకెట్లుందును

ఈర్ష్యతో సుఖమును, నీవు కబళింపగా న్యాయమే