ఇది మన సాంప్రదాయమా!

ఇది మన సాంప్రదాయమా!

అది ప్రభుత్వ ఉత్తరువై,ఆంగ్లేయ కేలెండరును పాటించినంత మాత్రాన వారి ఆచార వ్యహారాలు పాటించనవసరము లేదన్నది నా అభిప్రాయము. మతముల పేరుతో వ్యవహరించే రెండు సమాజములు అన్యులను తమ మతములో కలుపుకొనుటకు ఎన్నో ప్రలోభములను చూపుతూ వుంటే, మన ధర్మము మనది అని నాబోంట్లు చెప్పినా , వినక ఆచరించే వారు ఆచరించగా, అది సరియైనదే అని అనవసర సానుభూతి చూపే స్వధర్మానుచారులు ఎందఱో వున్నారు. అట్టి ఉదార చరితులకు ఈ పద్యము అంకితము.

 అరుపులు కేకలున్ మరియు నర్థము పర్థములేని వాగుడున్

తురగమునెక్కి తూలుచును దూరుచునన్యుల నర్ధరాత్రమున్

మెరుపులవోలు భామినులు మేనికి వస్త్రము లేక చిందులన్

పరువును వీడి త్రొక్క బహుబాగని మెచ్చుటె న్యూయియర్సు డే!

తోటకము

ఛందో గ్రంథములలో రంగనాథుని తోటకములివి రెండు కానవచ్చినవి.

బాలబోధ చ్ఛందస్సులో -

తోటకము.

ఉపవాసము లెల్లను నుండుట నీ

కృప వచ్చుటకా యది రిత్త సుమీ

యపవిత్రునిఁ బుల్లని యంబలికై

సుపవిత్రునిఁ జేయుట సుద్ది గదే. 229

హనుమచ్ఛందస్సులో -

తోటకము.

చెలువార గజాజిన చేలముతో

గళనీలిమతో నహి కంకణుఁడై

తలఁ జంద్రకళం గల దైవము మా

కులదైవము దైవత కోటులలో\న్‌.

శివ పంచకము

జనజీవన దాతగు చంద్రధరా

పిలుపే వినవేల పినాకకరా

కలుషాత్ముడ హీనుడ కావగరా

చెడనీయక నీదరి చేర్చు హరా

నిను కొల్వగ చేయగ నీ స్మరణం

హర నామది నీకగు ఆవరణం

నెలవన్నది నాకిక నీ చరణం

హర నీ స్తుతి నాకగు ఆభరణం

శివ శంభు మయస్కర శీత శిరా

భవబంధ విమోచన భాగ్యకరా

కవిగాయక వందిత కావ్య వరా

వరదాభయ, వారణ వస్త్ర ధరా

అధిపాధిప నీ స్తుతి ఆభరణం

శోభాన్వితమల్లది శుభకరణం

ఉత్పాటక పాతక ఉపకరణం

చేర్చేను శుభప్రద శివచరణం

పరిపాలిత కింకర భావ హరా

పరిపూజిత పావనజన నికరా

హసవదన నిశానిశ అధరధరా

వృషభధ్వజ కరుణా వృష్టికరా

మరువలేవదేల

మరువలేవదేల

నా జ్ఞాపకాలతోన నీకంట నీరేలా

మదిన చిచ్చదేలా నను మరువలేవదేల

వాడియున్న మల్ల మాల తలనయుంచ నేలా

మనసులో గతాన్ని మరువలేవదేల

                                

                                 నా గమ్యమే వేరు నీ బాట వేరూ

                                 దిశలు వేరు వేరింక కలుపువారు లేరు

                                 అడవిలోన నేనుంటే నగరి నీది బాలా

                                 మరులు గొనగనేల మరువలేవదేల

పిగిలియున్న నా మనసు పలికెనిట్లు లేమా

చేరలేను నీ దరికి నాది ముళ్ళ సీమా

ఆకసాన నీవుంటే నాదునెలవు నేల

కలువలేము బెలా మరచిపోవదేల

చెరుకు రామ మోహన్ రావు

ఆత్మ నివేదన -- దైవమా చాలు ఈ జీవితం

ఆత్మ నివేదన -- దైవమా చాలు ఈ జీవితం

దైవమా చాలు ఈ జీవితం

లోకమంతా ఉదాసీనమే

కలిగియుండేది వ్యాపారమే

        వెలుగు విరజిమ్మెను, చీకటులు క్రమ్మెను

                       ఆశ అడుగంటగా ఆశయము కృంగెను

                      చూపులెడబాసెను, బాధలెదనిండెను

              గుండె బరువెక్కెను, తెల్పుమిది నీకు తగు కార్యమే

ఉన్న సంతోషమును నిల్పుకోనైతిని

జీవినేగాని జీవించ లేనైతిని

ఊపిరులు లాగినా ఊరకెట్లుందును

ఈర్ష్యతో సుఖమును, నీవు కబళింపగా న్యాయమే

మహాదేవ నామావళి

మహాదేవ నామావళి

నీ నామావళి మహదేవా -  మనసా వచసా మహదేవా

తలువగ నెంచితి మహదేవా – తలపులనిలువుము మహదేవా

శివ శివ శంభో మహదేవా – శంభో శంకర మహదేవా

        మహదేవా జయ మహదేవా – జయ జయ జయ జయ మహదేవా

1.              శుద్ధ జ్ఞానీ మహదేవా – శూలపాణీ మహదేవా

        సుముఖ తాత హర మహాదేవా – శూలాయుధ పిత మహదేవా

2.              నంది వాహనా మహదేవా – నటరాజ పరా మహదేవా

             నాద మూర్తయే మహదేవా – నాగాప్రియ శివ మహదేవా

3.              అంధక సూదన మహదేవా – ఆది భిక్షుకా మహదేవా

అంబర కేశా మహదేవా – అనాది నాథా మహదేవా

4.              కాల రూప ధర మహదేవా – కాలాతీతా మహదేవా

కాలకంధరా మహదేవా – కాల కాల హర మహదేవా

5.              విశ్వంకర హే మహదేవా – విశ్వంభర హే మహదేవా

విశ్వేశ్వర హే మహదేవా – విశ్వ విధాతా మహదేవా

6.              రజ్జు జటాళీ మహదేవా - రవళిత డమరుక మహదేవా

రాగి విరాగీ మహదేవా – రయ వాంఛితదా మహదేవా

7.              త్రిపురధ్వంసక మహదేవా – త్రినేత్ర ధారీ మహదేవా

త్రిదళార్చిత శివ మహదేవా – త్రికాల రూపా మహదేవా

8.              సితాభ ధవళా మహదేవా – శీతనగాలయ మహదేవా

శీఘ్ర వరప్రద మహదేవా – శితికంఠా పర మహదేవా

9.              గజోదరస్థిత మహదేవా – గజదానవ హర మహదేవా

గజ చర్మాంబర మహదేవా – గజాననా పిత మహదేవా

10.       బాలేందు ధరా మహదేవా – భస్మాలంకృత మహదేవా

భగనేత్ర భిదే మహదేవా – భక్త జనాశ్రయ మహదేవా

11.       అనంగ హారీ మహదేవా – అనంత రూపా మహదేవా

అవ్యయాకృతీ మహదేవా – అపర్ణ నాథా మహదేవా

12.       విష్ణు వందితా మహదేవా – విలయ కారకా మహదేవా

విద్వద్హృది స్థిత మహదేవా – విశాల ఫాలా మహదేవా

13.       తస్కరాధిపా మహదేవా – తరుణేందుధరా మహదేవా

తాపస మూర్తీ మహదేవా – తాపత్రయ హర మహదేవా

14.       ప్రమదాధిపతీ మహదేవా – ప్రమోద కారక మహదేవా

ప్రకర్ష రూపా మహదేవా – ప్రకీర్ణ తేజా మహదేవా

15.       దాక్షాయణిపతి మహదేవా – దక్షాధ్వర హర మహదేవా

దర్పక దమనా మహదేవా – దానవ భంజన మహదేవా

16.       నాగ కంకణా మహదేవా – నాట్యాధిపతీ మహదేవా

నగజ బిడౌజా మహదేవా – నందివందితా మహదేవా

17.       రిపు వపు హరణా మహదేవా – రింఖణ రేతస మహదేవా

రిరంస వర్జిత మహదేవా – రీతి మతీశా మహదేవా

18.       ప్రచండ రూపా మహదేవా – ప్రకృష్ట రూపా మహదేవా

ప్రగల్భ రూపా మహదేవా – ప్రశాంత రూపా మహదేవా

19.       భూత పతీ హర మహదేవా – భువన మోహనా మహదేవా

బుధజన వంద్యా మహదేవా – భూరిదయాళూ మహదేవా

20.       వారణాశి విభు మహదేవా – వాదాతీతా మహదేవా

వాక్పతి వంద్యా మహదేవా – వాసవ నుత శివ మహదేవా

21.       పినాక పాణీ మహదేవా – పియూష దాతా మహాదేవా

పీతాంబర నుత మహదేవా – పీడిత రక్షక మహదేవా

22.       పంచానన శివ మహదేవా – పంచాక్షరి స్థిత మహదేవా

పంచభూతమయ మహదేవా – పంచామృత ప్రియ మహదేవా

23.       రావణ సేవిత మహదేవా – రాక్షస వందిత మహదేవా

రక్షాకృతి హర మహదేవా – రమ్య మానసా మహదేవా

24.       రామేశ్వర భవ మహదేవా – రామ తారకా మహదేవా

రజతాచలపతి మహదేవా – రాజిత ఫాలా మహదేవా

25.       మందాకిని ప్రియ మహదేవా – మందారార్చిత మహదేవా

మార్దవ హృదయా మహదేవా – మకార మహితా మహదేవా

26.       సాంబ సదాశివ మహదేవా – సాంద్ర దయాకర మహదేవా

సారస మూర్తీ మహదేవా -  సదాశివా హర మహదేవా

27.       హస్తి ముక్తి కృత మహదేవా – అర్జున హితకర మహదేవా

అద్భుత రూపా మహదేవా – అక్షయ వపుషా మహాదేవా

28.       అప్రమేయ ధృతి మహదేవా - అతుల్య గుణగణ మహదేవా

అతి భయంకరా మహదేవా – ఆశ్రిత రక్షక మహదేవా

శివ శివ శంభో మహదేవా శంభో శంకర మహదేవా

మహదేవా జయ మహదేవా – జయ జయ జయ జయ మహదేవా

రచయిత పాఠక జనమునకూ – గాయక శ్రోతా గణమునకూ

కోరిన కోర్కెలు మహదేవా – కూరిమి దీర్చుము మహదేవా

లోకములన్నీ మహదేవా – లోపరహితముగ మహదేవా

నెలకొను లాగున మహదేవా – నీదయ జూపుము మహదేవా

నీపై భక్తిని మహదేవా – నిరతము నిల్పుము మహదేవా

తప్పుల క్షమించి మహదేవా – దయతో చూడుము మహదేవా

మహదేవా జయ మహదేవా – జయ జయ జయ జయ మహదేవా

మహదేవా జయ మహదేవా – జయ జయ జయ జయ మహదేవా

కఠిన పదార్థములు

1.సితాభ ధవళ = కర్పూరము వంటి తెల్లనైన

శితి కంఠా = నల్లని కంఠము కలిగినవాడు

2. గజోదరస్థిత = గజాసురుని కడుపులో లింగరూపమున వున్నవాడు

3. భగనేత్ర భిదే = ప్రళయాగ్ని వంటి కన్ను (3వ కన్ను) కలిగినవాడు

4. ప్రకర్ష రూపా = అతిశయించిన రూపము కలవాడా

       ప్రకీర్ణ తేజా = వెదజల్లబడిన తేజస్సు గలవాడా
5. నగజ బిడౌజా = పార్వతీ హృదయేంద్రా

6. రింఖన రేతస = స్కలించిన రేతస్సు గల్గినవాడు
7. రిరంస వర్జిత = కామ వర్జితుడు

8. ప్రకృష్ట రూపా = చెప్పలేనంత పెద్ద రూపము గల్గిన వాడు

9. పియూష దాత = అమృతామును అనుగ్రహించినవాడు

             చెరుకు రామ మోహన్ రావు

జగపతి వెంకట రమణా

జగపతి వెంకట రమణా

జగపతి వెంకట రమణా

బుధజన వందిత చరణా

మరువను నీపద స్మరణ

చూపుము నాపై కరుణ

          పరమ దయామయ కిరణా

          పాదార్చక హృదయాదరణా

         శ్రితవత్సల హృదయాభరణా

         శాంతాసుఖ వాతావరణా

నీలీలావళి స్ఫురణ

నీసేవాంకిత ప్రేరణ

నిలుపును స్వార్థ ప్రదూషణ

నిజమిది కలుష విదారణ

మైనమౌచు మనసు కరుగ - ఎద వినిచెను గానము

మైనమౌచు మనసు కరుగ - ఎద వినిచెను గానము

                 కనురెప్పల తాళము - శ్వాస వాయులీనము

                 మైనమౌచు మనసు కరుగ - ఎద వినిచెను గానము

ఊహలు తెలిమబ్బులై - నింగిన విహరించగా

వన మయూరి నాట్య శాస్త్ర - మెళకువ వినిపించగా

హృది జలధిన కెరటమ్ములు - ఉవ్వెత్తున ఎగయగా

తన్మయత్వ వీచికలే - తావుల వెదజల్లగా

మైనమౌచు మనసు కరుగ - ఎద వినిచెను గానము

               జలజల ఝరి గమనము - జలతరంగ ధ్వానము

               ఇంద్రధనువు తోరణము - చిరుజల్లుల ప్రేరణము

               నీలి జలద విరిబోణికి - నీరెండకు కళ్యాణము

              కనుదోయికి పరిణయము - కమనీయము రమణీయము

              మైనమౌచు మనసు కరుగ - మది పాడెను గానము

జగదీశ మహాదేవా

జగదీశ మహాదేవా  రచన: చెరుకు రామ మోహన్ రావు

జగదీశ మహాదేవ చూపించుమయా త్రోవ

కైలాసమె నాగమ్యం నిను పొందినచో ధన్యం

1.విషనాగులు నగలయ్యా కంధరమున గరళమయా

తల నిండా జడలయ్యా తడియారక వుండునయా

ఇడుములు నీ సుఖమయ్యా నా యిడుములు బడయుమయా ll ll

2.నాదమునకు ఆదివయా వేదాల పునాదివయా

మందస్మిత వదన, దయా పరిపూరిత వపుషమయా

నే బాధల బందినయా నీ బాదర బందినయా ll ll

3.అమావాస్య విభావరిలో ఆక్రందన కలయికలో

నా ఆత్మ నివేదనలో నిను చేరిచి హృదయములో

అర్చించే గీతికలో అనుపల్లవి నీవయ్యా ll ll

దీని భావమేమి

దీని భావమేమి 

జలదారంభ విజృంభమాణ ఘన చాంచల్య ఘోరార్భటీ

కలితాక్రందనతో నపాన ముఖ గంభీరంపు నాదమ్ముతో

చలియింపన్ మనసంత వ్యాకులముతోచాదస్తమొప్పారగా

పలికెన్ నామది పద్య రూపమున బల్ మత్తేభ ఘీంకారమై

అపాన వాయువు

 నాలుగు పాదములు సమాస బలమే 

నేటి బ్రాహ్మణ యువత పోకడ

నేటి బ్రాహ్మణ యువత పోకడ

ఉపనయన కార్యమ్ములొనరించుటయెగాని

జంధ్యముల్ గూటమ్ము జతను గూడె

భుజము పై జంధ్యంపు ప్రొవులుండినగూడ

సంధ్య వార్చుట మలి సంధ్య జేరె

మంత్రముల్ గొణుగుట మాత్రముండినగూడ

మనసంత మగువలే మసలుచుండె

తర్పణంబులకెల్ల తర్పణము గావించి

తనదైన సుఖముకై తపన బడియెఁ

         రెంటికింజెడు రేవడ రీతి గాను

  నడచుచుండగ బ్రాహ్మణ నవత యువత

 నలువ తలలకు నెనరుతో నయముగాను

 అమృతాంజన మునుబూని యలదె వాణి

చెరుకు రామ మోహన్ రావు

కనరావదేల

కనరావదేల

తస్కరించ దలచినీవు తలపులోన నిలిచి నీవు

సత్కరించ దలచి నిన్ను సాంతము మది నింపినాను

అటులైనా ఇటులైనా ఎటులైనా లోలోపల

దోబూచులనాడనేల తోడుత కనరావదేల

                   వినువీధిన నడిఝామున వెల్ల రిక్క వెలుగు కలుగ

                   నీ వివరము తెలుసుకొనగ నిండుచందురుని చేరగ

                  జతనము నే జేయువేళ జాలి తలచి కానవేల

                  విరజాజులు వాడనేల వెతల నేను పడనేల

వడగాడుపు సుడిన నిలిచి వెడలలేక పడిగాపులు

గాయుచున్న దూదిపింజె కైవడి మది డోలికలు

దారిలేని గమనమాయె దరి గానని గమ్యమాయె

నిలకడయే లేకపోయె నీవు కానరావాయె                కోయిలమ్మ గళ మధురిమ కొంచెమైన వ  చెరుకు రామ మోహన్ రావు

హృదయము-మంత్రపుష్పము

హృదయము-మంత్రపుష్పము

ఆంగ్ల శబ్ద కోశములో HEART అన్న మాటకు అర్థమయితే ఇచ్చినారు కానీ దాని పుట్టుకను గూర్చి నేను పరిశీలించినంత మేరకు కానరాలేదు. నా ఉద్దేశ్యములో 'హృత్' శబ్దము నుండి HEART పుట్టివుంటుంది. మనలనుపాలించిన వారు కదా మన భాషను తమ భాషకు మాతగా ఒప్పుకొనుటకు ఆభిజాత్యము అడ్డము వచ్చి  యుండవచ్చు.

సంస్కృతములో మాత్రము నిరుక్తమున ఎంత హృద్యముగా 'హృదయము' అన్న మాటకు వ్యుత్పత్తి చెప్పినారో అది తెలిపిన వారి మేధస్సును వర్ణింప నాతరము కాదు. వారు హిమవన్నగము వంటివారయితే నావంటి వారందు పిపీలిక సమానులు (పిపీలికము=చీమ). ఈ శ్లోకమును గమనించండి:

తదేతత్ త్ర్వక్షరంహృదయమితి, హృత్ ఏకం మహాక్షరం ద ఇత్యేకాక్షరం

యమిత్యేకం యివం హరతేర్ దదాతేరాయతేర్ హృదయ శబ్ద నిరుక్తః

'హృ' అంటే హరతి = గ్రహించునది

'ద' అంటే దదాతి = తిరిగి ఇచ్చునది

'య' అంటే అయతి= ప్రవహింప జేయునది

మొత్తము గుండెయొక్క కార్యక్రమమంతా మూడు అక్షరములు కల ఒక పదములో వచ్చివేసినది. దీనిని 'సింధు' అనటము కూడా కద్దు. నదులు సంద్రమునకలిసి తిరిగి వర్షముతో నదులుగామారి సంద్రమున కలుస్తున్నాయో రక్తము కూడా గుండెతో అదే సంబంధమును నిరంతరమూ కలిగియున్నది కదా!

హృదయము యొక్క అర్థమును గూర్చి తెలుసుకొన్నాము. ఇపుడు ఆ హృదయమును గూర్చి వేదములోని మంత్రపుష్పమునందు ఏమి తెలిపినారో చూద్దాము.

మంత్రపుష్పమును విధిగా పూజల్లోనూ, వ్రతములలోనూ, దేవాలయములలోనూ పూజావసాన సమయమును చెబుతూ వుంటారు. అందువల్ల ఆ మంత్రమును మన హృదయమునకు సంబంధించిన మేరకు మీ ముందుంచుతూ నాకు చేతనయినంత వరకు  వివరించుతాను.

పద్మ కోశ ప్రతీకాశగ్౦ హృదయంచా ప్యదో ముఖం ||

అధో నిష్ట్యా విత స్త్యాన్తే నభ్యాముపరి తిష్టతి

జ్వాలమాలాకులంభాతి విశ్వస్యాయతనం మహః ||

సంతతగ్ం శిలాభిస్తు లంబత్యాకోశ సన్నిభం

తస్యాన్తే సుషిరగ్ం సూక్ష్మంత స్మిన్సర్వం ప్రతిష్టితం ||

తస్యమధ్యే నుహానగ్ని ర్విశ్వార్చిర్విశ్వతో ముఖః

సోగ్రభుగ్విభ జన్తిష్ట న్నాహార మజరః కవిహ్ ||

తిర్యగూర్ధ్వ మధ శ్శాయీర శ్మయస్తస్య సంతతా

సంతాపయతిస్వం దేహమపాద తలమస్తకం ||

తస్యమధ్యేవ హ్నిశిఖా అణీ యోర్ధ్వా వ్యవస్దితః

నీలతో యద మధ్య స్ధాద్విద్యుల్లెఖేవ భాస్వరా ||

నీ వార శూక వత్తన్వీ పీతభాస్వత్యణుపమా

తస్య శిఖాయామధ్యే పరమాత్మా వ్యసస్దితః ||

సబ్రహ్మస్సశివస్సహరి స్స్యేంద్ర స్సోక్షరః పరమస్వరాట్ ||

మంత్రార్థమును తెలుపుటకు మునుపు మంత్రం పుష్పము అన్న పేరును గూర్చి తెలుసుకొందాము. పుష్పములు స్నిగ్ధత సౌకుమార్యము కలిగినవి. వానిలో శ్రేష్ఠతమమయినది తామర. అందుకే ఎర్ర తామర లక్ష్మీ నివాసమయితే తెల్లతామర వాణీ విలాసము. మన శరీరములో కూడా ఒక ఎర్రతామర మొగ్గ వుంది. మంత్రపుష్పము దాని గూర్చియే తెలుపుతుంది కాబట్టి అది మంత్రపుష్పము అయినదని నా ఊహ.

ఇపుడు ఈ మంత్రార్థమును నా శక్తి మేరకు తెలియజేసే ప్రయత్నము చేస్తాను. నావేవయినా తప్పులు వుంటే విజ్ఞులు సవరించగలరు. హృదయము తలక్రిందులుగా వున్న తామర మొగ్గవలె భాసిల్లుచున్నది. నిష్ఠి అంటే తెలుగులో ముచ్చెన గుంత అంటారు. ఈ గుంత అటు కంఠానికీ ఇటు ఎదకు మధ్యన వుంటుంది. దానినుండి క్రిందికి వితశ్శాంతిఅంటే జానెడు దూరము, మరియు నాభ్యం ఉపరి అంటే బొడ్డునుండి పైకి జానెడు దూరములో ఈ మొగ్గ వున్నది. మరి కొలత ఏవిధముగా చేయాలి అన్నది తరువాతి సందేహము. కుడి ప్రక్కకా ఎడమ ప్రక్కకా లేక నిటారుగానా అన్న సందేహము వస్తుంది. నిటారుగా రెండు చేతులను ఉపయోగించి అటు నాభినుండి ఇటు నిష్ఠి నుండి లంబముగా అంటే నిటారుగా ఉంచితే రెండూ కలుస్తాయి. అందువల్ల అక్కడ అది లేదు అని తెలుస్తుంది. ఇక కుడి ఎడమ. గుండె 99 శాతము మానవులకు ఎడమవైపునే వుంటుంది కానీ 1 శాతము కుడివైపు కలిగినవారు కూడా వుంటారు. దీనిని Dextrocardia అంటారు ఆంగ్లములో. ఇది పారంపర్యముగా వచ్చే అవకాశము ఎక్కువగా వుంటుంది. ఆంగ్లములో దీనిని congenital అంటారు. మరి పారంపర్యముగా వస్తూవుంది అన్నా కూడా దానికీ ఒక ఆది అన్నది ఉంటుందికదా! కాబట్టి మనము ‘కుడిఎడమయినా పొరబాటు లేదు’ అనుకోవలసి వస్తుంది. కాబట్టి మన రెండు చేతుల జానలను అటుగానీ ఇటు గానీ బొటన వ్రేళ్ళను ఆయా కేంద్రములనుడి కదిలించక చిటికెన వ్రేళ్ళను ఎడమకు (కుడి కూడా తీసుకొనవచ్చును అని చెప్పుకొన్నాము) కదిలించుతూ పోతే ఎక్కడ తాకబోతాయో అది హృదయస్థానము. కత్తులు కటార్లు ఈటెలు బాకులు వాడకుండా హృదయస్థానమును లక్షల సంవత్సరముల క్రితమే నిర్ణయించిన మన పూర్వీకుల ప్రతిభ, ప్రశస్తిని ఏమని ఎంతని పొగడ గలము. జ్వాల+ మాల+ ఆకులము అంటే నిప్పురవల మాల ను బోలుతూ చెదరుతూ అంటే చుట్టుప్రక్కల వ్యాపించుతూ వుంది.   విశ్వస్య ఆయతనం మహత్ అంటే ఈ విశ్వము యొక్క పుట్టుకకు మూలము అదియే! ఈ విషయమునే NASA(USA) కూడా ద్రువపరచడము జరిగింది. ఇంకా వారు భగవంతుడు ఇక్కడ ఉంటాడా అని పరిశోధనలు చేస్తున్నారట. ఒక్క విషయము ఆలోచించుదాము. మనిషిలో వేడి లుప్తమయితే మృతుడే! మరి వేడి ఉన్నంతవరకు మనిషి బ్రతి ఉన్నాడు. మరి ఆవేడికి కూడా మూలము ఉండవలెను కదా! ఆ మూలమే దేవుడు. ఆ మూలము ఎక్కడుంది ఆ మూలములో ఆయన ఎక్కడున్నాడు అన్నది చూద్దాము. సంతతగ్ం శిలాభిస్తు లంబతి ఆకోశ సన్నిభం అంటే ఆ హృదయము వద్ద ఎల్లపుడు శిలాభిః (‘ర’’ల’యోరభేదః) అంటే శిరలు (శిలాభిః) లంబముగా ఆ పద్మ కోశమునకు ఆనుకొని వ్రేలాడుతున్నాయి. ఆ కోశమునకు అంతమందు సుషిరగ్ం  సూక్ష్మం అంటే మిక్కిలి చిన్నదియైన ఒక రంధ్రము వుంది. తస్మిన్, అందులో సర్వం ప్రతిష్ఠితం అంతా అందులోనే ప్రతిష్ఠింపబడి వుంది. అక్కడ అంటే ఆ రంధ్రములో మహత్తరమగు అగ్ని వుంది. దానివలననే ఈ ప్రపంచమంతా వెలుగుతూ వుంది.

    ఇక్కడ ఒక్క మాట చెప్పుకొనవలసి ఉంటుంది. మరి ప్రకృతిలోని మానవేతర స్థావర జంగమములకు లోపల ఈ వెలుగు లేదా! అంటే వానికి మానవ భాషలో తెలిపినా అర్థము చేసుకోనలేవు. అందుకే వేదము మానవులకు చెప్పబడింది. మళ్ళీ విషయమునకు వస్తే అది విశ్వార్చిర్ విశ్వతోముఖః అంటే దానివలననే ఈ విశ్వము అంతా వెలుగుచున్నది ఎందుకంటే విశ్వతోముఖః అది ప్రపంచమంతా  వ్యాపించి యున్నది. విశ్వము వెలుగుతూ వుంటే మరి సూర్య చంద్రాగ్నులు అవసరము లేదు కదా! అంటే సూర్యుడు అగ్నిగోళం, చంద్రుడు, తనపైబడు సూర్య కిరానా పరావర్తనముచే మాత్రమే వెలుగుచున్నాడు. ఇక అగ్నిది ప్రకృతితో కాకుండా మానవునికి సంబంధించిన వరకు అది పరిమిత ప్రయోజకత్వమునే ప్రసాదించుతుంది. కాబట్టి ఆ మూడు లేకపోతే ప్రాణికోటి లేదు అని తలువ వచ్చును. కావున అవి వుంది తీరవలసిందే! మరి ఈ వెలుగు మాటేమిటి. మనము ప్రకృతిలో గమనించితే పచ్చటి చెట్లలో ఒక కాంతిని చూస్తాము. అది వాడిపోయిన చెట్లలో అగుపించదు. వయసులో వున్న యువతీయువకులలో వుండే కళ ముదుసలివారిలో చూడలేము. అంటే ఏ వెలుగయితే మనలో ఉన్నదని చెప్పుకొన్నామో అది మెల్లమెల్లగా అధోముఖము పడుతూ ఉందన్నమాట. అసలు రంగులతో నిమిత్తము లేకుండా దాదాపు సమానమగు వయసులో ఉన్నవారి మధ్యన కూడా వర్చస్సులో కాంతో భేదములను చూడవచ్చు. లోపలి వేలుగునుబట్టే బయట నిగారింపు కనబడుతూవుందన్నమాట. నేటికి కూడా తపోసాధకులగు గురువుల ముఖములు ఎంతో వెలుగుతో, ప్రసన్నతతో, ఇంకా చూడవలెననిపించే రీతిగా వుంటాయి. దానికి వారి సమగ్ర సాధనయే కారణము.

తస్య మధ్యే వహ్ని శిఖా అణీయోర్ధ్వా వ్యవస్థితః అంటే ఏ వెలుగును గురించియయితే ఇంతవరకూ మాట్లాడుకొన్నామో దాని మధ్యన ఒక అగ్ని శిఖ ఊర్ధ్వ ముఖముతో భాసిల్లుచూ వున్నది. అందులో అణువును బోలి ఊర్ధమునకు చూసే ఒక అంతశ్శిఖను కలిగియున్నది. నీలతోయదము అంటే వర్షము కురియుటకు సిద్దముగానున్న నీలమేఘము. దాని మధ్యలో మెరిసే మెరుపువలె ప్రస్ఫుటమగుచూ ఇక ఛేదించలేని అణు రూపమై ప్రభావించుతూ వున్నది. అదే మంత్రములో ఈ విధముగా చెప్పబడినది.

నీ వార శూక వత్తన్వీ పీతభాస్వత్యణుపమా

తస్య శిఖాయామధ్యే పరమాత్మా వ్యసస్దితః ||

సబ్రహ్మస్సశివస్సహరి స్స్యేంద్ర స్సోక్షరః పరమస్వరాట్

ఈ మెరుపులో, నీవార ధాన్యము యొక్క ముల్లు, (నేను చూడలేదు కానీ వడ్లగింజ కున్న ముల్లుతో పోల్చుకొన వచ్చును.) అంతటి చిన్న ముల్లు లాంటి వెలుగులో పరమ పరమాణు రూపములో ఊర్ధ్వముఖముగా ప్రజ్వరిల్లే జ్యోతి మధ్యలో పరమాత్మ నివసితూవున్నాడు. ఆయనే బ్రహ్మ, విష్ణు, మహేశ్వర, ఇంద్రదులంతానేకాదు పరమస్వరాట్ అయిన సకలచరాచర సృష్టికి మూలకారకుడు కూడా వున్నాడు.

    ఇక్కడ Science పరముగా ఒక మాట చెప్పుకోనవలస్డినది వున్నది. మన గుండెలో sinoatrial node అనే ఒక స్థానం ఉంది, దానినుండి ఒక విద్యుత్తరంగము లాంటిది వెలువడి గుండెను పని చేయిస్తూ వుంది. దీనికి కొంత దూరంలో atrioventricular node  ఉంటుంది, ఈ రెండూ కలిస్తేనే గుండె పని చేస్తుంది. ఈ sinoatrial node  నుండి  విడుదలయ్యే విద్యుత్తు ఏవిధముగా పుడుతుంది అన్నది మన Scientists కు ఇంకా తెలిసిరాలేదు. , దీనినే pacemaker అని చెబుతున్నారు మన Scientists. గుండెను పని చేయించేది ఇదే. మన వేదములోని మంత్రపుష్పము దీని లోని ఆ అత్యంత పరమాణు రూపమునే పరమాత్మ అంటూ వుంది.

చివరిగా, చదివిన వారికి వచ్చే చిన్నదయినా అతి పెద్ద సందేహమును నాకు తెలిసిన రీతిలో తీర్చి నా వ్యాసమునకు భారత వాక్యము పలుకుతాను. ఆ వెలుగు మనకు కనబడుట లేదే? కనబడదా? ఎందుకు కనబడదు. కృషి వుంటే మనుషులు ఋషులౌతారు అన్న వేటూరి వారి మాట మీకు తెలిసినదే కదా! ఆ వెలుగును చూడగలిగిన వారే ఋషులయినారు. మరి మనమో, లోపల తళుక్కుమన్నపుడల్లా సంసారమో, పిల్లలో, అందమయిన అమ్మయిలనో/అబ్బాయిలనో సినిమాలనో, షికార్లనో చూసుకొంటూ ఇంకా కాలాన్ని వ్యర్థపుచ్చుతూ ఉన్నాము.

ఇకనైనస మేలుకొని, మెలుకువలో కళ్ళు మూసుకొని అంతర్ముఖులమై అనుదినమూ ధ్యానించితే పరమాత్ముని మనలోనే సందర్శించగలము. దానికి అంతః శుద్ధి, బాహ్యశుద్ధి, త్రికరణ శుద్ధి తోడయితే అసలు మనమే పరమాత్మ స్వరూపులమని తెలుసుకొనగలుగుతాము.

స్వస్తి.