పరమేశ్వరాంకిత
పద్య ధార
నాడు
హరిలొ రంగా హరీ యనుచు దాసరిపాడి
పురము మేలుకొలుప పూనుకొనగ
ముంగురులు సవరించి ముగుద ముంగిటిలోన
ముక్తావళిని దోపు
ముగ్గులేయ
కూష్మాండ పుష్పాలు గ్రుచ్చ గా గొబ్బిళ్ళు
ముచ్చటల గొల్పుచూ ముగ్గునిండ
అంద చందాలన్నియవలోకనము
చేయ
బర బారా సూర్యుండు
పరుగులెత్త
కబరి బంతులతో గూడి కాంతులీన
ముద్దా మందార తిలకమ్ము ముద్దుగొల్ప
తుహిన వస్త్రా వృతై వచ్చె తూర్పునుండి
మకర సంక్రాంతి లక్ష్మి హేమంత వీధి
నేడు
హరిలొరంగాహరీ అనెడు దాసరులెల్ల
కనరారు వూరిలో కలికమునకు
శంఖమ్ము పూరించు జంగమయ్యలు నేడు
ఏమి చేయుచునున్నారొ ఎరుక రాదు
బుడబుడక్కల వాని బుడబుడ డమరుక
విను వీధి కై వినువీధినంటె
గంగిరెద్దుల పెళ్ళి ఘనముగా జరిపించు
కాలమ్ము కనులలో కరగి పోయె
సత్వగుణ సాంప్రదాయాలు సమసిపోవ
రాజసిక
తామసమ్ములు రగులుకొనగ
మందు దట్టించి
రణరంగ మందు నిలిచి
కోళ్ళనుసిగొల్పు
చున్నారు కోట్లుబడయ
అన్నులమిన్నలై మిగుల అందము చిందగ సందేవేళలో
వెన్నెల కన్నెపిల్లలను వేడుక మీరగ చూడబోవగా
సన్నని పల్చనైన సొగసౌ పొగమంచు తెరల్ని కప్పగా
కన్నుల చూపు మాయ, తెలి కన్నెల చిన్నెలు చూడనైతినే!
భోగి పండుగ
భోగి మంటలు వేసి పోద్రోలి చలిగిలి
సవితాకరమ్ముల సాయమంది
పిండిముగ్గులు పెట్ట పేడతో లోగిలి
అలికి రంగులముగ్గులలరజేసి
పిండివంటలనెల్ల ప్రియమార వండేసి
అల్లుళ్ళ రుచులతోనలరజేసి
సాయంత్రమందున సతులు బోడికలతో
పెరెంటములు జేయ పిల్లలకును
మందగించిన సందడి మగత దీర్చి
తరుణమిదెయంచు బాంధవ తతిని బిలువ
చింత చేయక కాసింత శీగ్ర గతిని
పిలుపులందివ్వ కదలిరి బిరబిరాన
ఇది మన సాంప్రదాయమా!
అది ప్రభుత్వ ఉత్తరువై,ఆంగ్లేయ కేలెండరును
పాటించినంత మాత్రాన వారి ఆచార వ్యహారాలు పాటించనవసరము లేదన్నది నా అభిప్రాయము. మతముల పేరుతో వ్యవహరించే రెండు సమాజములు అన్యులను తమ మతములో కలుపుకొనుటకు ఎన్నో ప్రలోభములను
చూపుతూ వుంటే, మన ధర్మము మనది అని
నాబోంట్లు చెప్పినా , వినక ఆచరించే వారు ఆచరించగా, అది సరియైనదే అని అనవసర సానుభూతి చూపే స్వధర్మానుచారులు ఎందఱో
వున్నారు. అట్టి ఉదార చరితులకు ఈ పద్యము అంకితము.
అరుపులు కేకలున్ మరియు నర్థము పర్థములేని వాగుడున్
తురగమునెక్కి తూలుచును దూరుచునన్యుల నర్ధరాత్రమున్
మెరుపులవోలు భామినులు మేనికి వస్త్రము లేక చిందులన్
పరువును వీడి త్రొక్క బహు బాగని మెచ్చుటె న్యూ యియర్సు డే!
ప్రాంతీయ
కార్యాలయము
తిరుపతి
నా జన్మాంతర పూర్వ
పుణ్య ఫలమో నాదైన అదృష్టమో
రాజీ వాసను రాగ
రంజిత హృదిన్ రాజిల్లు వత్సల్యమో
తేజోవంతుల ప్రేమ మూర్తుల
మహా దైవాంశ సంభూతితోన్
భాజిల్లే సరసాంత
రంగుల దరిన్ భాసించితిన్ ధన్యతన్
గృహ
ప్రవేశము కడప
ఈ పద్యము నందలి
దోషములను మాన్యులు మరియు బ్ర||శ్రీ||వే|| గారి పెద్ది రామ సుబ్బ శర్మ గారు సవరించి
నారు
సిరుల నొసంగు దేవత
వసించుచు తానెద గొల్చు పాదముల్
తిరముగ నిల్పి
నట్టి గురు తిర్పతినాధుని శేషశైలికిన్
నిరతమనాదియౌ గడప
నిల్చిన పట్టణ మందు నేను సా
గార సుత నాధు
దీవెనల కట్టితి నింటిని వచ్చి చూడరే
కీ||శే|| సాంబమూర్తి
చిన్నాయన, రాజ్యా లక్ష్మి పిన్నమ్మ గార్లకు
మనసా వచసా శిరసా
పాదాభివందనము చేయుచూ అంకితమివ్వ బడిన
పద్యములు
ఒకరిని వీడి
వేరొకరు యున్నది ఎన్నడు చూడలేదు తా
మొక పరి వాదు లేక
బహు యొద్దిక నుండిన రోజు లేదు వే
రొకటది కాదు
రాగఝరి యొక్క రవంతగు వేగమెక్కువై
తకిట తళాంగుతో
మనుచు తా తటి దాటగ నుద్యమించుటే
కాన వచ్చినయంత
కాఫీని యందించు
తల్లినెటుల జూతు తలపనేను
మాదు కోడలటన్న మా
సరస్వతి యనెడు
అత్తమామేరినా యాలికింక
మాదు పాట్లను జూచి
మరిమరి చింతించు
ఆప్త హృదయులేరి
ఆత్మ నెంచ
పరిధి నెరిగి సుంత
పరిహాసమును జేయ
మనసార నవ్వేటి
మాన్యులేరి
మాదు పిల్లలు శ్రీవల్లి మరియు హీర
పాడు కృతులను మెచ్చేటి ప్రాజ్ఞులేరి
పరగ నా పెద్దవారల పాదములను
అంజలింతుము నల్వుర మాత్మ నిలిపి
నాగ ఫణి
జటిల పృచ్ఛక
ప్రశ్నాళి చతుర రీతి
చెప్పు
బదులెప్డుచేవను చేర్చి కూర్చి
కత్తికిరువైపు
పదును తాకల్గినట్టి
నాగఫణి మరి యాతడు
నాగ మణియు
చదివియు పద్యమందు గల సాంద్రత గాంచగ లేని విజ్ఞునిన్
మొదలు తుదంటదా చదివి మోదము తెల్పని
బుద్ధిమంతునిన్
ఉదియగొనంగదా కృతిని యూరక పొందగజూచు
శ్రేష్ఠునిన్
కదియగ
వీరికిద్ధరను గానము వీరికి వీరె సాటియౌ
కరుణశ్రీ జంధ్యాల పాపయ్య
శాస్త్రి గారిని మాడుగుల నాగపణి శర్మ గారిని తిరుపతి భారతీయ స్టేట్ బ్యాంకి
కార్యాలయములో 15.8.84 న సన్మానించిన సందర్భమున చదివిన పద్యము.
సుందరమైన శైలి బహు
సుందరమైనటువంటి భావముల్
విందును గూర్చ
వీనులకు వీణను మీటిన వాణి రీతిగన్
వందన మాచరించుటకు
వాఙ్మయ ధీనిధి పాపయాఖ్యుకున్
అందర మొక్కటై
నిలిచి యర్చి భజించెదమాత్మ సాక్షిగన్
శ్రీ ధర మూర్తులౌ
కరుణ శ్రీయుత పాపయ శాస్త్రి వర్యులున్
నాద వినోద పుష్టి
పద నాధుడు నాగాఫణీంద్ర శర్మయున్
మాదగు తిక్త
చిత్తముల మాధురి నింపిరి పెంపు మీరగన్
చేదగు కాఫీ
పౌడరుకు చేర్చిన చక్కెర వేడి పాలుగన్
అయ్యేయ స్సనియ
న్నచోజ గతినన్ ఆంగ్లంబ నేయుహలన్
పొయ్యేరీ తిన శ్రేష్ఠమౌ
తనదియౌ ప్రౌడాంధ్ర మరనావలోన్
అయ్యారే
మనసొప్పత్రిప్ప ఘనమౌ యంబోనిధీ సీమలోన్
అయ్యా వచ్చితిరిట్లు
మీరు మనసా అర్చించమే మిమ్ములన్
15.2.85
న కనుమలూరు వెంకట శివయ్య గారిని సన్మానించి నది
(వేదిక తిరుపతి
ప్రాంతీయ కార్యాలయము)
అయ్యేవస్సనగానె
అంతయును ఆంగ్లంబన్న ఆలోచనల్
పొయ్యే రీతిన
శ్రేష్ఠ మైన తన ప్రౌఢాంద్రపు మర నావలో
అయ్యారే మననొప్ప
త్రిప్ప ఘన అంబోదిన్
సుధాపూరమున్
అభ్యర్ధించెను భావనా సుమము లానందాతి రేకంబుతోన్
DGM శంకర నారాయణన్ గారి
గూర్చి
కార్య భారము
కొండంత కల్గి యుండి
తమిళుడయ్యును తెనుగుపై తమినిగల్గి
సమితి నేర్పరుప
మమ్ముల సరస జేర్చి
భావనా విర్భవంబుకు
పాత్రుడయ్యెను
నే పూరించిన సమస్య
రంభకు మూతిపై మొలిచె రమ్య నవాంకురమైన మీసముల్
అంబర హీనలై జెలగు యంగన చిత్రములెల్ల జూచి యా
సంబరమెల్ల
దీర బహు చక్కని యూహల నూగుచుండు సం
రంభము కార్య
రూపమున రంజిలు తత్తర గల్గు యౌవనా
రంభకు మూతిపై
మొలిచె రమ్య నవాంకురమైన మీసముల్
మావి
పిందె గొలుసు మరి జాజి పూచీర
వేప
చిగురు పైట విరివి మల్లె
కనక
భానుడేమొ కడురమ్య తిలకమై
హేవిళంబి
యొప్పె హీర పగిది. (హీర=లక్ష్మి దేవి)
గాలి తెరను తీసి కాగితమ్ముగ
జేసి జాతికుట్మలములు గీతి వ్రాయ
పల్లవమ్ములు దిని పల్లవించిన
పాట పల్లవించ పికము పరవశాన
సంపంగిపూవులు సన్నాయి శృతి
గూర్చ కోయిల గీతికి కోర్కె మీర
ఝరి తరంగిణులెల్ల జల తరంగిణి
వోలె లాస్య హేలనముల లయల గూర్చ
వి రివిగా పాడి వీనుల విందొనర్ప
జ లజ వాసిని శుభముల ఛటల తోడ
య శము కూర్పంగ ననిశమ్ము అస్తు
యనుచు
విజయ వెంచేసె మల్లెల విరులు
దాల్చి
ఉగాది శుభాకాంక్షలతో ,
మీ రామ మోహన్ రావు చెరుకు .
Let me translate it into TELUGU
Taking a paper out of the sway the jasmine buds wrote the song
cuckoo, by eating just sprouted leaves, set the tune for the song and
started singing, the lilies started blowing clarinet in tune with the vocal
song and the lilting sounds of the streams started providing rhythm like JALA
TANGINI(An Instrument used in the Orchestra) and enjoying this mellifluous
musical audience and Goddess Lakshmi showering her benedictions, the NEW YEAR
'VIJAYA' (this new year's name is VIJAYA) is comming with all grace in her walk
and MALLE PULU in her head confirming the wishes of GODDESS LAKSHMI.
బాలు పెన్నులు
నాడు బ్రహ్మ దేవునికున్న
భారతి సాయమ్ము బడయడేమొ
గౌతమునింటిలో గడియారముండిన
కోడియై సురాజు కూయడేమొ
ఐట్రాన్సు
ప్లాంటేషనానాడు కల్గిన
గాంధారి గంతలు కట్టదేమొ
ఐసుక్రీములు నాడు
అందుబాటున యున్న
వెన్నకై కన్నయ్య వెదుకడేమొ
నేటి పద్ధతు
లానాడు నెగడి యున్న
ఘనత నానాటి
జనులసలు గాంచరేమొ
సకల విజ్ఞాన
సంపదల్ సాధ్యమయ్యు
అన్నమో రామ
యనుచుండె నసలు మనిషి
(మానవత్వమునే మరిచె మనిషి నేడు)
నమకమ్మున్ చమకమ్ము
తోడుత మహన్యాసంబుతో ధ్యాసతో
విమలంబైన
స్వరంబుతో నమతమౌ విశ్వాసమున్ భక్తితోన్
అమలానంద మనంబుతో
కొలిచెదన్ ఆజన్మమున్ నిన్ను నా
భ్రమ పాపాంకిత
పంకముల్ గడుపగా ప్రా వేల్పువౌ శంకరా
2.10.3 సుభాను
సం.. ఆశ్వయుజ శుద్ధ సప్తమి గురువారం (ఉ
9.20 – 9.30లోపు)వృశ్చిక లగ్నంలో కోంపల్లి
గృహప్రవేశం
శ్రీపతి రామా
భూపతి విశేష సుఖమ్మును గూర్చ నాదరా
నాపదలేదు నీవు
కొనుమన్న విధమ్ముల మేలటంచు ఈ
శ్రీ పదమైన
భాగ్యపురి చెంతన భాసిలు సీమజూపగా
కోంపల్లి యన్న ఊరు
కనుగొంటిని కొంటిని ఇంటి నాపురిన్
శ్రీకారమును
జుట్టి శ్రీగణేశుండు
శ్రీదేవి భూదేవి శ్రీనివాసుండు
శ్రీధరుడు
శ్రీధవుడు శ్రీకరుల దయతో
శ్రీరస్తు శుభమస్తు శ్రీప్రదంబనుచు
శ్రేయోభిలాషులై శ్రీవాణి పలుక
శ్రీరామ రక్షగా చెలువందు గృహము
శ్రావ్య మంగళరావ
శ్రవణ సంయుక్తముగా
చేరుచుంటిమి చేరి దీవించరండు
భారత జాతి శైవలిని
పారగ తెల్లని మొయిలు నీడ ఇం
పారగ నిల్వనందు,
తరుపారవమందలి యాకు పచ్చ తా
జేరుచు బాలభానురహి
చెంతన వారిజ యంచు లంటియా
కారము దాల్చె జాతి
ధ్వజ కై వడిగా జనులెల్ల మ్రొక్కగన్
భారతి జాతి యనబడు
గంగ ఆకసమున గల తెల్లని మేఘము
యొక్క బింబమును
తనయందమర్చు కొని ఒడ్డున
నిలచిన ఆకు పచ్చని
చెట్లయొక్క పచ్చదనమును ఉదయ
భానుని
ఎర్రదనాన్ని గ్రహించుతూ అందు విరిసిన తామర
రేకుల అగ్రమున
అశోక చక్రమై అమరగా రెపరెపలాడే మన జాతీయ
పతాకమాయంచు
భాసిల్లిన ఆ నదీమ తల్లికి జనులు మ్రొక్కిరి
సత్యాహింసలె చారు
విలాసము
నిర్మల నీతియె నిత్యానందము
ఐకమత్యమే అద్భుత
భావము
ఆచరించితే అందును సర్వము
పరాధీనతే పాపపు కూపము
స్వాధీనతయే సకల శుభములకు
మూలము గనుడని మోహన
రాగము
మధుర మృదుల తర మంజుల గతిలో
ప్రపంచమంతట ప్రబల
రీతిలో
నింపగ అదియే
నిజమని చెప్పుచు
జగతి చాటగా జాతీయ
జెండా
తలవూపెనదే
తనివి తీరగా
జయహో భరత మాతా
వీర నారులు మరి విదుషీ
లలామల
మహిళామణులయొక్క మాన్య మాత
దేవ పుత్రులగాక
దేవదూతలగాక
దేవునే కంటివి
తెల్ప గీత
వేలవత్సరముల వెనుక
వెలసినయట్టి
పరమ పావన కీర్తి
భరిత నేత
వేద చోదితమైన విజ్ఞాన
ఖనివౌత
నిష్ఠ
తోజేతును నీకు జోత
విశ్వవిజ్ఞాన దాతయౌ
విమల చరిత
చారు కరుణానురాగాల శాంత
సరిత
దివ్య ఋషిముని
శాస్త్రజ్ఞ ధీర భరిత
లేదు కొలమానమిల కొలువ
నీదు గరిత
అమ్మ
మరులుగొనినయట్టి
మగని కోరిక దీర్చి
కడుపు నందు శిశువు
కనగ నెంచు
ప్రాణ సంకటమన్న
భావమ్ము గల్గియు
సంతుకై తా మిగుల
సాహసించు
గ్రహణ సమయమంత
గదిని చీకటి జేసి
తిండి తీర్థము
మాని యుండి పోవు
ప్రసవ కాలము నందు
బరగి తా స్వర్గమ్ము
నిలుపు దానిని
దెచ్చి నిండు ఇంట
అట్టి తల్లి
మతల్లిని యాత్మ బూని
గుడిని కట్టించి
నిలుపుచు కూర్మి తోడ
సలుప సుమభావ తతి
పూజ, సంతసమ్ము
సకల సౌభాగ్యముల
గూర్చు సంతతమ్ము
స్వాతంత్ర్య
దినము దగ్గర పడింది. వీలు చేసుకొని తల్లి భారతిని తలచుకొందామా!
వీర నారులు మరి
విదుషీ లలామల
మహిళామణులయొక్క
మాన్య మాత
దేవ పుత్రులగాక
దేవదూతలగాక
దేవునే కంటివి
తెల్ప గీత
వేలవత్సరముల వెనుక
వెలసినట్టి
పరమ పావన కీర్తి
భరిత నేత
వేద చోదితమైన
విజ్ఞాన ఖనివౌత
నిష్ఠ తోజేతును
నీకు జోత
విశ్వవిజ్ఞాన
దాతయౌ విమల చరిత
చారు కరుణానురాగాల
శాంత సరిత
దివ్య ఋషిముని శాస్త్రజ్ఞ
ధీర భరిత
లేదు
కొలమానమిలనెన్న నీదు గరిత
29\1\18
పడమటి గాలి దుమ్ముపడి బాటలు
గానవు కన్నులడ్గులున్
దడబడు, వెన్క మాటలవి తక్కువయై
వినిపింప తెల్గు ఓ
జడమగు సాలమయ్యెనది చక్కగ
పెంచగ నీరు మట్టమై
కడకది వాడిపోవు గతి కన్పడుచున్నది
ఆంధ్ర దేశమా!
పద్యములెల్ల హృద్యములు పండిత
పామర వేద్యమై సదా
విద్యకు భాగమై వినగ వీనుల
విందొనరించ వీలుగా
వాద్యములౌచు మోహతర వాదన చేయుచు కర్ణపేయ నై
వేద్యము గాగ, నిల్వ
వినువీధిన జేరిరి నిర్జరుల్ వినన్
మింటం బారిన, నీట దూరినను,
భూమింగెల్చి తానేలినన్
గెంటంజాలునె కాలునిన్ హరునెదన్
గీర్తించి సంసారపున్
తంటాలన్ గడువంగ నేర్చునతడే ధన్యుండనే
వాక్యమే
ఘంటానాదము వోలె ఠంగుమని మ్రోగెన్
నాదు కర్ణద్వయిన్
ఎవరికి వారె శ్రేష్ఠులని నీ
యిల గొప్పలు చెప్పుకొంచు వా
స్తవమగు వేద శాస్త్రములు సత్కళలున్
రసవత్ ప్రబంధముల్
పవనమునాశ్రయించుకొని పారగ
చేరని దూరతీరముల్
నవ విధ మార్గముల్ వెదకి నాటక
నాయకులైరి యిద్ధరన్
అట్టల కాగితాల గల అందము
చందము విందుగూర్ప లో
నెట్టుల యున్నదంచు కవియే కనడందున
చిత్తముంచుచున్
అట్టులయౌచు గూడ బహుళార్భటి
తోడ ప్రచారమెంతయో
దిట్టముగాగ సల్పుచు నుతింపులు
పొందగ జూచునాతడున్
కృతజ్ఞాతాంజలి
దూషణ దండనమ్ములచె
దుష్టతనమ్మును బాపు నొజ్జయున్
ఔషధమిచ్చి దేహ గతమౌ రుజ మాన్పెడు వైద్య శ్రేష్ఠుడున్
భాష,నమర్చి
చిత్తగత పంకము బాపు కవీంద్ర చంద్రుడున్
భూషలు యౌదురీ
భువికి భూరి జనాళికి సేవ జేయుచున్
ఏలికే హరియంచు నెంచు వాడే బంటు
తాలిమి
కలవాడె తగిన బంటు
ప్రాలు మాలక పాటు పడు నాతడే బంటు
కనిపెట్టుకొని
యుండు ఘనుడె బంటు
మిగుల నమ్మకమున మెలగు వాడే బంటు
ఇంగితమ్మును
గల్గు హితుడె బంటు
చెప్పిన తీరున చేయువాడే బంటు
ద్రోహమెంచని
వాడె దొడ్డ బంటు
ధనము పట్టున శుద్ధుడౌ తలప బంటు
వలనుగా గుట్టులను కాచువాడె బంటు
అక్కరలయందు భుజమిచ్చునతడె బంటు
హనుమనారాధ్యునిగ
నెంచు నసలు బంటు
నియమ నిష్ఠలు
గల్గు నీతిమంతుడె బాసు
గతము మరువనట్టి యతడె బాసు
గడుసుతనము, నేర్పు
గలిగియుండిన బాసు
పట్టు విడుపు లున్న వాడె బాసు
పని దొంగలను బాగ
పసిగట్టుచో బాసు
చేత గలుగు వాని యూత బాసు
కారణమ్ము లెరిగి
కనికరించిన బాసు
కోపమదిమి యాదుకొన్న బాసు
కొండెముల వినడెప్పుడూ
గొప్ప బాసు
కంపెనీ పేరు
పెంచును గట్టి బాసు
లెస్సయని జనులన, పొందు
లే సెబాసు
అట్టి బాసున్నచో
రాదు అసలు లాసు
గురుతరమైన
బాధ్యతలు గుక్కయే త్రిప్పని కర్యభారముల్
నితరము
కల్గియుండినను నిర్మలమౌ తమ చిత్త వృత్తి తో
అరయగ
యుక్తి యుక్తముగ అన్ని సమస్యలు దీర్చు మీకు ఆ
కరివదనుండు
తోడు మిము కాచును తప్పక అన్ని వేళలన్
23.8.98 మద్రాసు SBI-CGM కు పంపిన అభినందన (అప్పటి CGM రామ చంద్ర రావు గారు)
అచ్చపు పాలనమ్మునకు ఆద్యుడు రాముని పోల్చ గల్గు మీ
ముచ్చట గొల్పు ఏలుబడి ముందరి కాలపు మెప్పు బొందుచున్
విచ్చిన జాజి వోలె నును వెచ్చని తేటల
తెన్గు పోలికన్
మెచ్చగ సాగు పాలితులు మేలు జయంబన రామచంద్రుడున్
రాగ విపంచి మీటి
యను రాగ సరాగము నాలపించి యా
రాగము లోన నింపి
దినరాత్రులు ఉపిరి సల్ప నీవు యౌ
రా, గమనింప
నేను యొక రాయిని బోలితి నిండు బావిలో
రాగలు గంగ
లేన్వెడలి రాత విధాతెటు రాసెనో కదా
అంగమంగమ్ము పొంగుల
హంగులొదవ
అతివ అందాలు నడకలో
అతిశయించ
ఆమె జూచుచు
అబ్బాయి అడుగు వేసె
అరటి తొక్కను గానక
ఆత్రముగను
శ్రీమతి ముత్తులక్ష్మి SBI-HPS Branch నుండి బదిలీ ఐనపుడు
పనికి పట్టుకొమ్మ
పరచింత గల యమ్మ
పాప భీతి గల్గు
బరగునమ్మ
పరమ నిష్ఠ తోడ
పనులు జేసెడు లేమ
మృదుల సుగుణ
లక్ష్మి ముత్తు లక్ష్మి
కనుల కనికరమ్ము
కైదోయిలోసేవ
పరగ మనసులోన
పాపభీతి
కానవచ్చు వాశి
కడుపున్య వారాశి
మృదుల సుగుణ
లక్ష్మి ముత్తులక్ష్మి
సునీల్ బదిలీ అయినపుడు
చక్కని మోము వాడు
బహు చక్కని చుక్కల షర్ట్లువాడు బల్
చిక్కని
మాటగాడు గన చిక్కులు చెంతకు చేరనీక నే
లెక్కలు
వ్రాయువాడు మన లక్కన తోడయి వుండినాడు తా
నిక్కము మర్వజాలడు సునీలు మనందర నేమ్మనంబునన్
SBI-బల్కంపేట
బ్రాంచి నుండి వేణుగోపాల్ ట్రాన్స్ఫర్ ఐనపుడు
బాణములున్
కృపాణములు బాకులు ఈటెలు అగ్ని కీలలున్
ప్రాణ
వినాశకమ్ములగు పాశవికాస్త్ర పటుత్వ సంపదల్
ప్రాణము తీయగల్గు
మరి ప్రాణము తీయుట ఇంత కష్టమా
ప్రాణ
సమానమిత్రులెడబాసిన ప్రాణము నిల్చునే భువిన్
మధురము నీ
సంస్కారము
మధురతరము నీదు
పలుకు మాన్యత బొందే
మధురతమ గాన కౌశల
మధురిమలే
గల్గినావు మరి మరి వేణూ
HPS Br. SBI నుండి వినత బాల Transfer
అయినపుడు
కష్టములను జూచి కరిగి
పొడువు నీవు
పనియటన్న నీకు పరమ
ప్రేమ
పాము పేరు విన్న
పాపిష్టి భయమేల
విదిత సుగుణ జాల
వినతబాల
మనసు వాడిపోని
మల్లెపూవుల దండ
నిక్కమైన రెడ్డి
నిండు కుండ
ఆపదన్న
వారికతను అండ దండ
వైరి దయ్యములకు
వేప మండ
జవసత్వ సంపదాళి ని
ధ్రువ మండల వాసి
యొక్క ధృడమగు కీర్తిన్
సివశంకరుండు
యొసగెను
శివశంకర రెడ్డి
గార్కి శీకర తలన్
మీరు మీ దంపతులు మరి మీదు సంతు
విశ్వ పతి రాగ సుమవని వీవనలను
ఆస్వదింతరు ఆమూల మతని కరుణ
అచలమగు భక్తి తోడుత అతని దలచి
SBI Officers’ Association GS (Retd.) MLC గా పోటీ చేసినపుడు
(శ్రీ శివ శంకర రెడ్డి గార్ని గూర్చి)
ఆయువు దీర్ఘమై భగవదాజ్ఞయుతంబగు ఓజతేజముల్
శ్రీయును దాల్చి చిత్తమున శ్రీపతి
నామము పాదుగొల్చి మీ
రవ్యయ భక్తి ధ్యాన తతి యా పరమేశ్వరు తల్చి
కొల్చుగా
బాయాక తీర్చు కోరికలు భవితకు నాతడు బాట వేయుచున్
వంకను దాల్చి శీర్షమున వాసిత యైన పవిత్ర గంగతో
వంకలకొద్ది దీవెనలు వందల వేల
శుభాభినందనల్
శంకరుడంపె సత్వరము సార్ధక నాముడు సత్య శీలియౌ
శంకర రెడ్డి తానిలువ శాసన మండలి సభ్య శోభకై
మిత్రుడు మునయ్యను గూర్చి
రాళ్ళ సీమన అతడు రతనాల కయ్య
జాన పదమునకతడు నిజముగా బ్రహ్మయ్య
గళము వెన్నుని పెదవి పై వేణువయ్య
వేరెవరు అతడు నా మిత్రుడు మునయ్య
గగన్ మహల్ ట్రైనింగ్ సెంటర్ లో ఫీల్డ్ ఆఫీసరు ట్రైనింగు కు వెళ్ళినప్పుడు 8th May 1990
అప్పలు రేపటంచు తెగజెపుట వచ్చిన ఎల్లవారికిన్
కుప్పలు తెప్పలౌ రిటను గుట్టల కాకుల లెక్కలేయుటన్
తప్పని గౌర్నమెంటు ఋణ తత్పర మూకకు
లోను లిచ్చుటన్
చప్పున టూరు బిల్లులను చక్కగ మంతుకు లాస్టు నుంచుటన్
తప్ప మరేమి లేదనెడు తప్పుడు ఊహలు వుండెనామదిన్
ఫీల్డాఫీసరు నైతినేననుచు ఓ ఫీలింగు నాకుండగా
గోల్డెన్నాఫ రటంచు సన్నిహితులున్ గోయంచు దీవించగా
హోల్డా నంచును నిల్పి తా తెలిపిరీ హోదాన రిస్కున్నచొ
ఛైల్డా ఈ పని నిప్పు జాగ్రత సుమా చెయ్
కాల్చుకోబోకుమా
నీలకంఠారెడ్డి కుమార్తె సుషమ వివాహ సందర్భమున
శివశంకరుని ముద్దు శిశువు పట్టిని నీవు
మంచితనమె నీదు మారుపేరు
నీలకంఠుని బిడ్డ నీదు సౌశీల్యంబు
పోల్చగా సరియైన పోలికెవరు
అమ్మ సుష్మా నీదు ఆకార రేఖతో
తుల తూగలేవు వస్తువులు జగతి
శశికళా జాత ఓ శశిరేఖ పుంజమా
రమ్యరాజును చేరు రమ్య దీప్తి
మరులుగొని తాను భ్రయింప మనసు దోచి
మగని తపనకు అగుమమ్మ మలయవీచి
సిరులు సంతోషములు నొసగి శ్రీఘ్ర గతిని
మిసిమి మిహి శ్రీధరుండిచ్చు మిమ్ము
గాచి
సర్వధారి
శ్రీరస్తు యని పల్కె చిలుక కుల్కులు
చిల్క
సంపదలను గూర్చ సర్వధారి
కోకిలమ్మలు పాడి కురిపించె దీవెనలు
సంతసమ్మును గూర్ప సర్వధారి
మరుమల్లె వాసనలు మనసు నింపుచు దెల్ప
సౌఖ్యములు గూర్చగా సర్వధారి
నాయన శోభను గూర్చ నడచు వాహిని జెప్పె
సకల శుభద మంచు సర్వధారి
నిజము శుభమ్మునె సాంతమ్ము నిగమధారి
సంపదా వాప్తి రస్తనియె చక్రధారి
భాసవంతము భవితనె భస్మదారి
సకల వర ప్రాప్తి రస్తనె సర్వధారి
అవధాని పితామహ సి.వి.సుబ్బన్న శతావధాని గారు నా పలుకులలో
విలువలు కలిగిన విమల స్వభావులు
ధారణ యందున ధరణి సమానులు
విజ్ఞాన ఖనులు ప్రజ్ఞాన ఘనులు
సుధలు కురియు సుబ్బన్నవధానులు
బాసకు రాజు యాతడు సెబాసన అప్పటి
పండితేభముల్
చేసె కవిత్వ సేద్యమును చేలను నాటె సుగంధ బీజముల్
భాసురమై జలంగెనవి భవ్యపు దివ్యపు భూరుహమ్ములై
వాసన విస్తరిల్లె భువి వాడక వీడక
వాడవాడలన్
చూడగా నాతండు సూపరు మార్కెట్టు
దేవతా భాషయు తెనుగు నందు
అవధాన విద్యయందతనొక రాకెట్టు
లక్ష్యమొకటి జూచు లయముచెంద
అల పృచ్ఛ కుల నోటి కతికిన బ్రాకెట్టు
చేదు ప్రశ్నలకైన చెప్పు బదులు
ఆంధ్ర మాత గళాన అమరిన లాకెట్టు
తెలుగు వెలుగు నింపు దేశమంత
ప్రొద్దుటూరన్న పేరును పృధ్వి పైన
తిరముగా నిల్పె నాథను ధి.షణ తోడ
అతనె అవధాన సింహ సుబ్బన్న సీ వి
అందుకోజాలరెవరైన యతని ఠీవి
ప్రొద్దుటూరు గురించి
బంగరు వెండి వస్తువుల, బట్టల గుట్టల, పత్తి, నూనెలన్
రంగుల నేత వస్త్రముల రంజగు దోశెల
నాణ్యమందునన్
ఏగతి పోటి చేయనగు నేపురమైనను గాని పేటతో
చాగురె ప్రొద్దుటూరు గన చారు తరంబు పురంబు లన్నిటన్
గంటి కృష్ణవేణి గరితను ఎరిగించె
కొరటమద్ది వారి గొప్ప తెలిపె
సుబ్బారావు గారి సౌజన్యమును పంచె
ప్రొద్దుటూరు గాదు ముద్దుటూరు
దుర్భాక జవ్వాది ధూప మాఘ్రాణింప
పృధివి నింపిన యట్టి ప్రొద్దుటూరు
గడియారమను పేర కస్తూరి వాసనల్
పృధివి నింపిన యట్టి ప్రొద్దుటూరు
పుటపర్తి పేరుతో పునుగు తావులనెల్ల
పృధివి నింపిన యట్టి ప్రొద్దుటూరు
సుబ్బన్న యత్తరు సౌగంధ వీచికల్
పృధివి నింపిన యట్టి ప్రొద్దుటూరు
చంద్రశేఖర చందన చర్చితమ్ము
రామిరెడ్డియు రాజన్న రంజితమ్ము
వణిజ ప్రముఖాగ్రణీ సంఘ విలసితమ్ము
బరగ పేటగ జగతిన పరిచితమ్ము
అమ్మా లలితమ్మా
వైద్యము వృత్తిగా గలుగు వారలు వేనకు వేలు ఇద్దరన్
వేద్యతనెంతమంది గడియింతురువిశ్వమునందు వ్రుత్తి నై
వేద్యము గా దలంచి ప్రభు సన్నిధి వెట్టుచు దీక్షతోడుతన్
సద్యఫలమ్ము పీడితుడు సాంతముపొందగజూతువమ్మరో
మారుడు రూపమందు సుకుమారుడు మానసమందు పార్వతీ
మారుడు కోపమందు నిశిమారుడు శీతల మందు జానకీ
మారుడు ధర్మమందు సిరిమారుడు కాచుట యందు వాహినీ
మారుడు లోతునన్ ఫణి కుమారుడు మాలలితమ్మ తల్లికిన్
లలితమైన మనసు లలితమ్మ తలపులు
లలిత భాషణమ్ము లలితగుణము
లలితమైన పేరు లలితమ్మ నీది యా
లలిత నిన్నుగాచు లక్షణముగ
ఉపాధ్యాయాన్ దశా చార్యః ఆచార్యాణాం శతం పితా
సహస్రంతు పితౄన్ మాతా గౌరవేనాతి రిచ్యతే
కంప్యూటరులు నాడు కనిపెట్టి యుండిన
విఘ్నేశు దంతంబు విరుగదేమో
సెల్లు ఫోనులు నాడు చెల్లు బాటున యున్న
శల్య సారధ్యము జరుగదేమో
హాలివుడ్ మేకప్పు అందుబాటున యున్న
సైంధవుండనిలోన చావడేమో
కౌరవ పాండవుల్ కలిగియున్న మిసైల్స్
భారత యుద్ధమ్ము బరగదేమో
నేటి బాబాలు ఆనాడు నెగడియున్న
వెన్ను డవతార మూర్తియై వెలుగడేమొ
ఇట్టి విపరీతములు నాడు ఇలన యున్న
భారతము భారతమ్మున బడయనౌనే
కృష్ణా .........
సిరి సరి దీటుయైన నరసింహుడు శ్రీకరుడౌచు ఇంటిలో
తిరముగ మందహాసమున తీరుగ లక్ష్మిని చేరి దీవెనా
భరిత సుమా సుగంధ సుధ బాయక నింపగ నీవు భక్తితో
నిరతము కృష్ణ యాతనిని నిక్కము గొల్వు సతీ సుతాళితోన్
నయముగ విను నరసింహా అభయమోసగ ఆ బ్రహ్మ
వివర మరయ విశ్వమ్మే సుఫల శుభద సుక్షేత్రము
పట్టుదలగ పట్టొదలక నమ్మకమును నాగలిగా
చేసి దున్ను చేతనైన యంతమేర అటు పిమ్మట
విద్యా బీజముల నీవు వివరమ్ముల నెరిగి నాటి
పరిశ్రమల పాదులలో పని కట్టుక పెంచుమయ్య
పెడబుద్ధుల కలుపునంత పెరికి వేసి తెలివియనే
నీరు పోసి పెంచినచో నీకందే ఫలితమ్మది
నీ యూహల ధాటి దాటి నిక్కముగా నింగికెగయు
ఆ లక్ష్మీ నరసింహుని అనవరతము నీవు గొల్వ
అమ్మనాన్న నామములను ఆక్షయముగ అవని నిల్పి
దీవించెద నేను నాడు దేవేరీ సుతుల గూడి
కలకాలము సుఖము శుభము కలిగి వారలు మయ్య నీవు
జన్మ దినములిటువంటివి జగము మెచ్చ జరుపుకొమ్ము
నిక్కమైన మనసు నీటై తలపులు
నింగి మీద పడ్డ నిలుచునట్టి
తపన యున్న వాడు తానాయె నాతడు
నీల కంఠ రెడ్డి నిజము గాను
మూర్తిని గాంచినంతనె సమూలము భక్తిని నింపు బాయకన్
ఆర్తియు రోగ పీడనల అగ్గలికన్ నశియింప
జేయుచున్
ధూర్తపు క్షుద్ర శక్తి తాతి దోషము లెల్ల హరించి నిత్యమున్
వర్తిల జేయు దాసులను వాంఛలు దీర్చుచు శ్రీనివాసుడున్
ఎల్గెత్తి న్నిటు చాటు చుంటి వినరో ఈ భూమి పై నింద్రుడే
జెల్గెన్ రాయలగా తెలుంగునకు రాజీవంపు
ప్రాణేశుగా
వెల్గెన్ భాసుర కాంతి దీధితులతో విశ్వంబునన్ నేడుయా
తెల్గన్నన్ తెలుగన్న కేల తెలుగులో తెల్పాలి యాకర్ణికుల్
సుబ్బరామ శర్మ సూర్యుని పోలిక
తాను మాడి జనుల తనివి తీర్చు
అట్టి వ్యక్తినెపుడు అన్నగా భావింతు
అన్నగాదు అన్న కన్న మిన్న
సుబ్బరామ శర్మ చూడ తాంబూలంబు
మాట జేసి వక్క మనసు ఆకు
సున్నమనెడు ప్రేమ సున్నితమ్ముగ జేర్చి
పంచి యిచ్చు మంచి పనులకెల్ల
స్నిగ్ధ భావ కమలాలను ముగ్ధ మోహనము జేసె
కవితా సవితా మూర్తికి సేద్య వైద్య పద్య
విద్య
ప్రతిభా కరుడౌ శ్రీయుత – ప్రభాకరున కిదే నా
సారస్వత అభినందన – నిజమిది నా హృది స్పందన
రాగ భరిత హృదయమన్న రామరాజు గారిదన్న
చిప్పిల్లెడు ప్రేమయన్న సీతమ్మది నిజమన్న
అవి పొందిన రామ్మోహన జన్మ ధన్యమని యన్నా
ఔ నాన్నా
కాదన్నా ఈ మాటే నిజమన్నా
బ్రహ్మ దేవుడొచ్చి గుమ్మ మెదుట నిల్చి
కోర్కె కోరమన్న కోరుతాము
లక్ష్మి పతియు సంతు లక్ష్మీ కటాక్షులై
శుభము శోభనమ్ము సుఖము దనర
మంచి పనులకెల్ల మరి తానూ ముందుండు
ఆస్తి చూచుకోడు నాస్తి యనడు
అట్టి వ్యక్తి పేరు హనుమంత రావతని
ఆదుకొను శివుండు అభయ మొసగి
మనసు కల్గె నేని మరచి బాధల నెల్ల
చేసి చూపు పనిని చెప్పడతడు
అన్యుడతడుగాడు ఆరువీ కృష్ణయ్య
శుభము గూర్చు శివుడు శోభనమును
దామోదరం గారి శతక ఆవిష్కరణ సందర్భము
సరళ మతులార నిర్వ క్ర సరణులార
మాన్యు లార ప్రశస్త సౌజన్యులార
యార్యులార సుసాధిత కార్యులార
అందజేయుదు
మీకు నే వందనమ్ము
ప్రారబ్ధంబగు సద్గుణంబులు జతన్ ప్రాప్తించనదృష్టమున్
ధీరత్వంబును చేర తోడుగ మహా ధీశాలియై
యొప్పగన్
కారుణ్యాకరు పైన భక్తి నిలువన్ గీ జ్ఞేయతన్
విజ్ఞతన
ధారాళంబుగ వ్రాసెనీ శతకమున్ దామోదరాఖ్యుండిలన్
శేషాచలపతి కృపతో
భాషా పాండిత్యమందు బాయని కృషి తో
దోషాల ఛాయ సోకని
భేషౌ శతకమ్ము వ్రాసె పేరును
గాంచన్
భక్తి తత్వ కవిత ఫల బీజములు నాటి
పెన్న నీరు పోసి పెంచి దాని
మాను జేసి శతక మధుర ఫలములిచ్చె
అట్టి శతకకర్త కంజలిదియె
అగణిత వాక్ప్రభావమున
సుగుణంబుగ వెంకటేశ శతకము వ్రాయున్
జగతీ స్థలమున శాశ్వత
మగు కీర్తి వశించెనతని అచ్యుతు కరుణన్
ఆమోద యోగ్యమౌ కృతి
ఏమోయను భీతి లేక ఎరిగిన రీతిన్
తా మోద మొసగ వ్రాసిన
దామోదర మయ్యె సుకవి ధన్యత గాంచన్
గోమూత్ర వాహినీ గొదావరిని గెంతి
ధాటిగా మా తాత దాటెనంటు
మహిష్య ఈషణీ మయమేరు సదృశము
లంఘించె మాతండ్రి లాఘవమున్
ఎరువు వాడక ఎంతొ ఏపుగా పల్లేరు
పండించి మా అన్న బడసె కీర్తి
ఆకాశ హర్మ్యాల నవలీలగా కూల్చె
నాడు తమ్ముడపాన నాదములచె
వారి ఘన కీర్తి ఈ భూమి వాడకుండ
కత్తి కాయలు నా చేత కానకుండ
కోసినే సొర్రకాయలు కోర్కె మీర
చేర్తు నా పేరు వారితో చెరగకుండ
గాలి పడగ
పైకి జేరినాను పనియేమి తాడుతో
నన్న గాలి పడగ నహము దీర్ప
తాడు తెగెను పటము తానంటె నేలను
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
అందుకే
నీవదెంత ఎత్తు నిజముగా నెదిగిన
పాదములను భూమి పైన యుంచు
పొగరు పడితివేని పొర్లేవు భూమి పై
రామమొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
దీపావళి శుభాకాంక్షలు
ఆలుమగల సమరసమౌ సరాగాల సరళి
కొడుకులు కోడళ్ళు కూతురల్లుళ్ళ విరళి
సంతుసంతు వినిపించగ సంతసాల జావళి
శుభమటంచు మ్రోగించెను కాహళి దీపావళి
నా శ్రీమతిని గూర్చి
పుట్టినింటి వారు ఏమి పట్టనింటి వారైనా
కట్టుకొన్న వాని కొరకు పట్టు దలగ ఏమైనా
చేసినావు నీవు లెక్క చేయకుండ ఏదైనా
ఏమి ఇవ్వ గలను నేను జన్మకు ఒక సారైనా
శుభాకాంక్షల తో నీ భర్త
చెలిమి తెలియని కలిమి ఏటికి
చెలిమి తెలియని బలిమి ఏటికి
చెలిమి తెలియని పదవి ఏటికి
చెలిమి తెలియని పెదవి ఏటికి
చెలిమి తెలియని మనసు ఏటికి
చెలిమి తెలియని వయసు ఏటికి
తేనే తేటల నీటి యూటది
చెలిమి తెలియని బ్రతుకు చేటది
గురువు
గురువు నేర్పు విద్య
గుమ్మటమ్మున వె ల్గు
గురువు లేని విద్య గుడ్డి
విద్య
గురువు లేనివాడు గురిలేని
బాణమే
రామమోహనుక్తి రమ్యసూక్తి
గురువు మీద గల్గు గుడ్డి
నమ్మకమొండు
గురిని గూర్చు శిష్యు
దరిని జేర్చు
నమ్మకమునకన్న నాణ్యమైనది
సున్న
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
గురువు పాదములను గుర్తుగా
మదినెంచి
సాగి దండమెట్టి చక్కగాను
మంచిదారి సాగు మరియందరూ
మెచ్చ
రామ మోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
చదువుకొన్న వచ్చు సర్కారు నౌకరీ
బడియున్నది వడి రమ్మని
ధనము – దానధర్మము
కాళము బోలె పెన్నిధికి కావలి గాచియు
ఖర్చు చేయ నే
వేళయు సాధ్యమౌనె జను వేళకు తోడుగ నిల్వగల్గునే
కూళలకీక చేయు భువి కూరిమి తోడుత దానధర్మముల్
ధూళిని చేరులోపలనె తోడగు పుణ్యము ప్రాప్తి చెందగన్
నా కవనము
నవనము సేయగా తగిన నవ్యత నాణ్యత తోడుగూడ నా (నవనము = స్తుతి)
కవనము నిల్చిపోవలెను కమ్మని కచ్ఛపి వీణ వాదనై
పవనము తోడుగా గొనుచు బాయక మర్వము మాచిపత్రియున్
దవనము గూడు మల్లియల తావుల దిక్కుల జల్లు మాలలై
గరికపాటి వారి గూర్చి
కవి నారసింహుడు కాడు కానే కాడు
సరళ భావ తతి విశారదుండు
పాండితీ నరసింహ భాతి కానేకాడు
వాగ్దేవి యొసగిన వరసుతుండు
ధారణా నరసింహ ధమని కాడు యతండు
ఆది కవి వాల్మీకి యనుజు డతడు
అవధాన నరసింహ మనరాదు యాతండు
సరస పద్య గరిమ సాంద్రుడతడు
పనిని సాధింప నరసింహు పగిది తాను
వేరు మార్గాల నెన్నని విబుధుడతడు
గాలివానల కెరగాని గరికెపాటి
నారసింహావధానులు నాకు ప్రీతి
కట్టె విరిచినట్లు కలిగి యున్నను మాట
మాట విన్న చూపు మంచి బాట
బాటలోన కలుగు ఫల పుష్పముల తోట
తోట మధురసాల తేనె తేట
తల్లి తలవ కుండ తా మాటలాడడు
తల్లి తలన దాల్చు తనయుడతడు
తల్లి స్వర్గమంద తల్లడిల్లక తాను
తలపులోన నిలుపు తనయుడతడు
అమ్మను బొమ్మగ జేయుచు
కమ్మని పంచామృతాల కవితల తోడన్
చిమ్మెడు భాష్ప జలమ్ముల
ఇమ్ముగ నభిషిక్త జేయు నిష్ఠముతోడన్
తనువునిచ్చె తల్లి తగు జ్ఞానమును గూర్చె
ధారణమ్ము నిచ్చె ధారనిచ్చె
పేరునిచ్చె మిగుల ప్రఖ్యాతి చేకూర్చె
ప్రజ్ఞ తనది కాని పేరు తమది
వ్యాస భాగవతము వన్నెకు దీటుగా
వ్రాసి
పోతన కవి వాసి కెక్కె
భారతమ్ము మిగుల భారమ్ము వ్రాయగా
అనుట ఎరిగి కూడ అదిరి పడక
నన్నపార్యుడు తిక్కనా ఎఱ్ఱ ప్రగడలు
వ్రాసి ధృవపు తార జేసినారు
పరగ పుంవాణిగా బహు గ్రంధములు వ్రాసి
అమరుడై శ్రీనాధు డరిగె దివికి
అష్ట దిగ్గజ కవులాపయి నెందరో
తెలుగు వెలుగు నింపి తీర్చ భువిని
మరచి నారము మరి మాసె తెనుగు కూడ
విభవమెటుల వచ్చు విబుధులార
వేమనాట వెలది వెల్గు జిల్గుల మెల్గు
తెల్గు గరిమ యాంగ్ల తెగల జేరె
అందమైన కంద మద్దాన బద్దెన
చూప తెనుగు ప్రభలు చుక్కలంటె
సంస్కృతంబు తల్లి సకల భాషలకెల్ల
అట్టి భాష పట్టి అంధ్రమన్న
తల్లి రూపమంత తనయందు కనిపించు
అట్టి తల్లి నెరిగి యంజలింతు
కొండమయ్యగారి గొప్పదనము నేను
చెప్పలేను నాకు చేతగాక
విషయమునకు తోడు విద్వత్తు గల్గిన
కొండ వారు నేను బండ రాయి
ముదివర్తి
కొండమార్యుడు
మదినిలచిరి మొదటి చూపు మాయని కతనన్
ఇది తిరుపతీ పురంబున
విధి వశమున నాడు తండ్రి వీధిన కలిసెన్
శ్రీ పి వి అరుణాచలం గారు
గణిత శాస్త్ర వేత్త కవి పుంగవుండా యె
శాస్త్ర కల్పనలకు జరిగె మైత్రి
వజ్ర మోదిగి పోయె వనరుగ పైడిలో
నట్టి పూజ్య గురుని కంజలింతు
ఆది దేవుడైన అరుణా చలేశుడే
చేసి ఒజ్జ యతని చేర్చె భువిని
అన్యు డెట్టులాత డరుణాచలముగారు
వారి ఛత్ర ఛాయ వరలినాను
నింగి నుండి బ్రహ్మ నీతి నిజాయితీ
జోడు చేసి కాళ్ళ జోడునుంచి
గణిత యాంధ్రములకు గరితను
మనకు ఒదవి చేయ మనిచె భువిని
పి వి వరమెరుగ ప్రొఫెసరు
వి విషయము తెలుసు కొన్న వి సీ యగును
పి వి ని నిజముగా గల
పి వీ అరుణాచలార్యు ప్రీతిగ కొలుతున్
నా M Sc లో అరుణాచలం గారు మాకు ప్రొఫెసరు
నా తల్లి, తండ్రి, ఇల్లాలు ,పిల్లలు
తల్లిని కోలుపోతినను తల్ల్లట నా ఎద కల్గనీక నా
తల్లికి మారు తేననుచు తప్పని మాటను జెప్పి తండ్రి మా
తల్లికి తల్లియౌ గుణమ తల్లిని పాదము లంటి వేడి యా
తల్లిని ఇచ్చినట్టి గుణ తత్పరునిన్
మది నిల్పి మ్రొక్కెదన్
అమ్మను చూచి నాడనని అందరు
చెప్పుటె గాని నాకు మా
యమ్మయె గుర్తులేదు గన అమ్మకునమ్మగ సాగకె, నట్టి యా
కమ్మని తావులీను కడు కల్మష హీనపు
పూలతోటలో
ఝుమ్మని తిర్గితిన్ మధువు జుర్రితి
నందలి బంబరమ్మునై
అత్తను ఆదరించెడు కులాంగన లెల్లరు ఎండమావులై
మొత్తము ప్రేమనెల్ల కడు మోసపు రీతుల చూపుచుండగా
నత్తయెకాని తల్లినెద నమ్మగ నెంచి
పురీష శౌచముల్
ఎత్తుచు సేవ జేసె మది నెన్నగ నా సతికేరి దీటిలన్
అవ్వయి గువ్వయయ్యునతి యందము చిందెడు ముక్కురవ్వగా
రువ్విన యా రువాణమున రుచ్యపు బుద్ధి
గుణాళి చేర్చుచున్
బువ్వగ జేసి ముద్ద తినబుచ్చుచు సంతున
కమ్మ కమ్మగా
సవ్వడి చేయకుండ జనె సాంతము ఈశుని కొల్వు చేరగన్
అగ్ని చేత మరియు నాదిత్యు చేతను
కాగి కూడ నీరు కలత పడక
తిరిగి చల్లబడును తెలియరా బుధులిట్లు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
అమ్మ మాట సద్ది యన్నంపు మూటౌను
అయ్యా మాట చూడ అందు పెరుగు
గురువు గారి మాట గురుతుంచు లవణము
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
నచ్చనట్టి వారి నడుమన నీవున్న
రచ్చ చేయవద్దు రెచ్చ వద్దు
నీటి తలము పైన నేతి బొట్టును చూడు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
కటిక చీకటైన కారు బాగుండిన
కాస్త లైటు చేర్చు గమ్యమునకు
జ్ఞాన చిత్తమునకు గమ్యమేపాటిది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
తండ్రి
తోడ
నేడు
|
యన్న నాకు జెప్పె కన్న సుతుడు
కొన్న వచ్చు చదువు కోరిన నౌకరీ
కొనుటకిమ్ము సొమ్ము కూర్మి తోడ ఇమ్ము కొనగ నాకు సొమ్ము యనెను
నాడు
|
బడుగులచే పిలువనంప బడి అయ్యోరుల్
బడి మీద బండ బడనీ
బడుగెనుముల గాచుకొనిన బ్రతుగ లేమే
ఒక్క మాట వినుము ఓ బాణలీ నీవు
కటిక చీకటంత కారు నలుపు
అట్టు లైన కుక్క రదిఎట్లు నను జూచి
వేడిపుట్ట ఈల వేతు వేల
షాంపూ తెచ్చి పెట్టె కంపు వాసనలెల్ల
చుండు నిచ్చె మరియు గుండు నిచ్చె
ఇంత జేసి కూడ ఇంపిత మది యాయె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
కుంకుడొల్ల లేము కొరగాదు శీకాయ
సున్ని పిండి వైపు జూడబోము
మంచి దినుసులెల్ల మరచితిమీనాడు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
భూమిపైన ఇల్లు భూత కాలంబాయె
వార్తమానమందు వసతి పెరిగి
గాలి మేడలొచ్చి గగనమ్ము నంటెరా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
అనాయాసేన
మరణం, వినా దైన్యేన
జీవనం
దేహాంతే తవ సాయుజ్యం దేహి మే పార్వతీపతే!”.
మరణమన్నప్రకృతి మార్గమందురు బుధుల్
నీటిబుడగ బ్రతుకు నిజము గాంచ
ప్రాణముంచువాడు పరమాత్ముడెరుగిది
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఎదకు ఒడొమాసు ఎంచక్కగా రాచి
చేయి చేయి కలిపి చేర్చి తలకు
పండుకొన్న వాని పనికట్టుకొని దోమ
చంకనాకి పోయె చక్కగాను
కాన పిచుక శక్తి గాడిద సంపత్తి
కుక్క నిపుణతలను కూర్చు కొనుచు
సుఖములనుభవించు సుదతి తోడ వరుండ
శుభము కూర్చు నీకు సూత్రధారి
‘వాచి’ పోయెననుచు వనిత ఏడ్చుచు నుండ
ఏమి వాచి పోయె ఎట్టులాయె
అన్న కొంటె దవడ అరచేతి మందాన
వాచిపోయె వాడు లేచి పోయె
గృహము – 18.04.2018
తినగ వీలు కాదు తీపు లేనిదె లడ్డు
కాదు గీతమెపుడు, కాకి కూత
గృహము తీపిలడ్డు కోకిల కూతరా
రామ మొహనుక్తి రమ్యసూక్తి
ఉన్న మాటకేల ఉలుకు నీకు 23/04/18
ఎంచి జూచి నిజము నేర్పడ జెప్పెద
ఉన్న మాటకేల ఉలుకు నీకు
నాటి ఘనుల దారి నడువుము యువకుడా
దేశ హితము చేతి దీవిటీగ
అమర వాణి 26/04/201
కంఠ
మౌక్తికమాల ఘనసార ధవళమ్ము
నయన
తారలు నవ్య నీలమణులు
నిబిడాంధకారమ్ము నింపిన కురులలో
మల్లె
చెండై చందమామ నిండ
చెవి
దుద్దు రవలౌచు చెలగంగ తారకల్
నాసిక సంపంగి నాళమాయె
కచభారమును మోయ కష్టమై లేకౌను
నడకలో
చూపించె నాట్యగతులు
మల్లె
పూవుల చీరను మనసుమీర
కట్టి
ధరియించి వెన్నెల కంచుకమ్ము
అంబుజోదయు
హృదిరాణి అమరవాణి
కదలి
వచ్చెను నాదైన కైత వీధి
త్రిమూర్తులారా 29\04\2018
మారక, మారమారకుడు మా రమణీ పతి వాణి భర్తయున్
తీరుగ తీరగా దగిన తీరగు తీరము జేర్చి, చూప దా
బారుగ బారగా కరుణ భాగ్యము బంగరు బాట వేయ నే
కోరెద కోరకమ్ములగు కోరిక లెల్లయు కూరి తీరగన్
నాగసుబ్బారెడ్డి 8\5\18
నాగ సుబ్బా రెడ్డి నవనీత
హృదయుండు
నయము కలిగినట్టి నడత యుండు
మానవత్వమన్న మాన్యత
బహుమెండు
మనసు నిజము తనది మల్లెచెండు
కష్టాల కండెల కరకు కంకులగుండు
దొరిలించి ఫలితాల దోచుచుండు
సంసార రథ పార్థ సారధి
యాతండు
సంస్కారమున సవ్యసాచి యతడు
రమ్య గుణమణి గృహిణిని రాణి
జేసి
ఏలె సంసార సామ్రాజ్యమేకఛత్ర
ఆధిపత్యము కొనసాగ అంబ కరుణ
సకల సద్గుణ సాంద్రుండు సాంతముగను
కష్ట జీవి కేల కలలు రావనియన్న
వచ్చిన కలజేయు వాస్తవమ్ము
కలిగినోని కేల కలలు రావని యన్న
పీడ కలలు వచ్చి పిప్పి దీయు
ఏమి తిట్ట గలను ఎన్డీ తివారీని
నీచులందు పరమ నీచుడతడు
నారి పొందు గోరి నవ్వుల పాలాయె
పాడె నెక్క బోవు ప్రాయ మందు
ఆనకట్టలెన్ని అడ్డగించిన నది
వరద తోడు తనకు వచ్చు వరకు
ఉరకుండి కడలి ఉరకలెత్తుచు జేరు
రామ మోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
పొదుపు చేయువాడు పోగొట్టుకొనువాడు
దర్పణాన బట్ట తలను జూచి
అమ్మివేసె దువ్వెనర్ధ రూపాయికి
కొనెను విగ్గు ఇచ్చి కొంత సొమ్ము
ఎత్తు లోన ఇలను ఎవరు నా సరిదీటు
అన్న ఏన్గుతోటి అనెను చీమ
నీదు వీపు పైన నేనెక్కగల్గుదు
నాదు వీపు నెక్క నీదు తరమె
వెంకటేశు పైన విపరీత భక్తితో
వీపుపైన వలువ విడిచి యొకడు
చేతులెత్తి మ్రొక్కి చీకాకు కలిగించె
సాటి భక్తి తతికి చంకలెత్తి
బాతు నీట కాళ్ళు బాయాక కదిలించు
మేను నీటిపైన మెదలనీదు
బాధ లోన యుంచు బయటేమొ నిలకడ
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
మాతృ మూర్తి సాటి మహిలోన కనరాదు
మాతృ భూమి నాక మహిత గల్గు
మాతృ భాష మించి మరి వేరు భాషేది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఇనుము –బుద్ధి
ఇనుము తరిగి తరిగి ఇసుమంతయైపోవు
చిలుము పట్టి పట్టి చివరకంట
వాడకున్న బుద్ధి వాడిపోవునటులె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఇంగిలీసు లోన ఎంతయో వీకును
పోని తెనుగు యన్న పూరు నేను
బువ్వ పోయె సొంత అవ్వయును పోయె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఆపరేషనొకటి అర్జంటు గా జేతు
నేను, కడుపు నొప్పి నీదు పోవ
చేయకున్న యట్లు చెప్పు ఏమౌనన్న
అదియె మాని పోవు ననెను వెజ్జు
కనగ నిద్రన కూడ కలిగి యండెదరేల
కంటియద్దములను కవివరేణ్యా
నే స్పుటముగ కలల నిత్య నూతన నాక
రమ్య కాంతల గన రశిక శిఖర
ఆడ పిల్ల పుట్టు ననృత మాడగా
యన్న బదులు పల్కెనతడు నాకు
కాన నెహ్రు గార్కి కల్గె కూతరు
కదా ఐన నెహురు మాటలన్నీ యబద్ధమా
నిజము చెప్పు పుట్టు నీకు సుతుడు
వెస్టు కల్చెరెంత వేస్టైన కల్చరో
పబ్బులందు గలుగు గబ్బు చెప్పు
మంట గలిసె నేడు మానమ్ము మరియాద
ఏమి మిగిలె మనకు ఎంచి జూడ
పట్టి బుట్టలోన పది పీతలను బెట్ట
ప్రాకి ఒక్కటేని పైకి రాదు
కదల నొకటి పైకి కాలు లాగింకొకటి
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
మనకు జంతువులకు మరి భేదమేమన్న
కలదు విషయమొకటి కలియ జూడ
గాంచలేము మనము గాసిప్పు వానిలో
మనకదొకటి తప్ప మారు లేదు
ఇందిరా కుమారుడు డిటలీన మనువాడె
భరత వాసులెల్ల భ్రాతలనగ
ఆన పూనె కాన యాతండు బడిలోన
మాట నిలుపుకొనెను మానధనుడు
వాజపేయి పదవి వదిలితి రిప్పుడు
ప్రొద్దు ఎట్లు మీరు పుత్తు రనిన
మర్మ మేమి లేదు మార్నింగు వాకునే
చేసి వచ్చునంత చీకటగును
కంపొజిషను బుక్సు కట్ట మోయ గురువు
నాపి ఖరము మోత నంతమోతు
రనిన కుంక జూచి యా గురువు ఇట్లనె
ఖరము యొకటి కాదు కలవు వంద
పరిసరము లేని కొంపయు
పరిశోధన చేయనట్టి ప్రాజ్ఞుని చదువున్
పరిజనము లేని పాంథుడు
పరికింపగ బాధ నందు పరిపరి విధముల్
పరివార లేమి మరియును
పరిశీలన లేనియట్టి పలుకును కనగా
పరిహాస హీన వచనము
పరిపక్వత లేని వాని పంచన జేరున్
మరిగియున్న కాఫీ కరిగిన ఐస్క్రీము
ఉడికి ఉడకనట్టి ఉప్మ మరియు
ఉప్పు నీటి గ్లాసు ఉండిన ఏతీరు
ఆకలైన వాని ఆర్తి దీరు
పట్టు దలగ ఎట్టి పనినైననూ రెప్ప
పాటు లోన జేసి పార వైతు
అట్టి మాట నెప్పుడనకు నీ భార్యతో
మొదటి రాత్రి యందు మూర్ఖ బుద్ధి
తెల్లవాడు మనకు తేనీటినిచ్చిన
మొదటి దినములందు మూర్ఖ బుద్ధి
చాయి కొట్టు కెళ్ళి చల్లార్చు వానిని
గజమదివ్వ మనెను కప్పునందు
కొంటె కుర్రడొకడు గురువును ప్రశ్నించె
ప్రకృతనగ నేమి వికృ తేమి
ప్రకృతి నీదు తల్లి వికృతి నీవురా
యనుచు తెలియ జెప్పె నయ్యవారు
ప్రక్కనున్న వాని పలుకరింపడు గాని
దూరమున్న వాని, దురద తీర
చిల్లు పడగ సెల్లు చెవి చేర్చి వాగురా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
బట్రాజును ఇట్రమ్మని
నిట్రాతికి నీల్గదీసి నిబ్బర మొదవన్
చట్రాతి వోలె నిలువక
కొట్రా ఒక చెంప దెబ్బ కొక్కెరసుబ్బా
కావు కావు గాంచ కక్ష కార్పణ్యాలు
కావు కావు కండ కావరాలు
కావు కావు కల్ల కపటాలు తిరములు
కావు కావు యనుచు కాకి యరిచె
మార్కెటింగు బేంకి మానేజరొక్కడు
కాలు లోన బెట్టు కస్టమరును
చెప్పుడేమి సేవ చేయాలి నేనన్న
సుస్సు కెళ్ళు దారి చూప మనెను
మంచు కొండ వాసి మదను దమను కెట్టి
నలత నాకు తెలిసి ఎదురు కాదు
అరయ కంఠ గరళమాంటీబయాటిక్కు
ఎటుల వచ్చు రుగ్మతెట్టిదైన రుగ్మతేది రాదు రూఢిగాను
ఉభయ చరుడ మిగులను త్కృష్టుడను మీను
తెలియు మన్న కప్ప తోటి చేప
నిన్నదేల యపుడు నిలుపరాక్వేరయ
మందు నన్ను యుంతు రతి ప్రియమున
గురువు నేర్పు విద్య గుమ్మటమ్మున వెల్గు
గురువు నేర్పు విద్య గురిని గల్గు
గురువు నేర్పు విద్య గుడ్డు పిల్లై జెలగు
గురువు లేని విద్య గుడ్డి విద్య
మందిరమ్ము చర్చి మస్ జీదులను గట్టి
మారినాము మనము మతము పేర
పావురాని కట్టి పట్టింపు జూపరా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
జాను దేమొ కారు జాకోబు డీజిలు
జోన్స్
తోలె బండి జోరుగాను
ఖర్చు పరులదైన కన మెత్తు పల్లములు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
బట్టతల యదేల బహు కాంతి వంతమై
మెరయు చున్నదన్న మొరకు నంటి
వెలుగు వెలికి మెదడు విరజిమ్ము తూందిరా
గాంతు వేని కాంతి కళ్ళు పోవు
జుట్టు రాలిపోయె చూడగా గుండాయె
నన్న కొంటె తోడ నంటి నిట్లు
బోర్ల వేసినట్టి బూర్ల మూకుడ ఇది
కడిగి మెరయుచున్న కంచు పాత్ర
డ్రాఫ్ట్స్ క్లర్కు వ్రాసి డ్రాఫ్టు ల
నందించు
సమయమందు యడిగె సరళ ముగను
చేయమన్న క్రాసు చేసెద మేడము
ఆనతివ్వ గలరు ఆచరింప
కోపమొచ్చి బాదె కుండల దొంతర
గుదెను చేత బూని కమ్మరీడు
కమ్మరి కొక ఏడు గుదెకొక్క నాడాయె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
కడుపు లోన హితుల కనుల ముందు రిపుల
కలిగి యున్న వాడు కడు సమర్ధు
డనుట యందు లేదు అతిశయోక్తిసుమంత
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
తనదు మాట చేతతా దేహి నొప్పించి
నాల్క నిలచె నోట నంగనాచి
మేలు కీడు కెపుడు మైత్రియే కారణము
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
దొడ్డ దాన మొకటి దొరను యాచింపగ
చేతు తప్పకుండ చెప్పనేల
యనుచు నా దురాత్ము డమ్మాయి నడిగెను
గర్భ దాన మొసగ ఖర్చు లేక
శోభనంపు గదిని శోభాయ మానముగ
చేయు వనిత పైన చేయి వేయ
కన కరెంటు లేదు కాదు నే వధువన్న
కలత దేల వరుని కాదు యనెను
గార్డు గారు మీదు ఘనమైన సతికేల
యాకుపచ్చ లిప్స్టికన్న మోజు
కాంతునేని ఎరుపు కానివ్వకే పని
పోదు నిలిచి రైలు పోలెనేను
తలకు రంగు వేయ తలపరు మీరేల
రైలు నందు నాదు రంగు లేని
కురుల తెలుపు జూచి కూర్చుండ తావిచ్చి
మాట కలుపు చుండ్రు మగువ లెల్ల
తలకు రంగు వేయ తలపరదేలన్న
రైలు నందు నాకు రంగులేని
తెల్ల కురులు యున్న తావైన యిత్తురు
ముసలి వాడననుచు ముగుదలెల్ల
విధి జత లేక నేను మరి వియ్యము
చేయగనేరనైతి నే
విధమున గాంచ బోయినను వేరొక రెవ్వరు సాటి
రారు ఏ
పదములు లేవు నా స్మృతిన బాయక జ్ఞాపక ముంచు
కొందునే
పదిలముగా మనమ్మున ప్రభాకర శాస్త్రిని
జీవితాంతమున్
సాధ్య పడదు నేను సాంబారు చేయగా
నుల్లి పాయ రేటులుట్టి నెక్కె
ఫ్రిజ్జి కొక్కి కుల్లి పిసరంత తగిలించి
మూత తీసి పులుసు మూకుడుంచు
ఈ రిబేటు దొడ్డ దిందెన్నియో కొని
ఇష్టమైన వారికివ్వవచ్చు
మాటలట్టివనకు మరినాదు సతిముందు
చెప్పు చుంటి నీకు సేల్సు గర్లు
కందుకూరి గురువు కరుణ పూరిత మైన
చూపు కొరకు ఎదురు చూచు చుంటి
వారి దయను పొంద వారధి యా చూపే
దాని పొంది తేని ధన్యుడగుదు
కందుకూరి గురు పదం కామితార్ద సుఫలదం
దయా పరాగ పంకజం సద శ్రితా ముదావహం
శివానంద గురు శ్రేష్ఠం శిష్య మందార సన్నిభం
శంకరోతి
మహా భాగో చారు శీతల వీక్షణా
వారిదేమో మనసు గాంచ వారిధియద్దాని
సీమనంటి యున్న సికత మేను
అలకు ప్రేమ జేర్చి యలవోక వారంప
మునిగి తేలు చుంటి మూదము మీర
మనసు నచ్చినట్టి మారాజు మాస్వామి
వారి ఛత్ర ఛాయా వరలు నట్టి
భాగ్యమొకటి దొరికె భావింప నది మాదు
పూర్వ జన్మమందు పుణ్య ఫలము
టేకు యుండ ఫోన్ టాకు జేయకు నీవ
టంచు అరచి భర్త అర్ధ రాత్రి
వచ్చి తలుపు తట్ట వనిత తా బదులిచ్చె
టాకు చేయ వద్దు టేకు నుంటి
ప్యాంటు జిప్పు లాగ పలు పాట్లు పడు యువ
కస్టమరుని బాధ గాంచ కుండ
సేల్సు గర్లు యడుగ సేవింప యానతి
బిక్క మొగము వేసె బిడియ పడుచు
లంచి ముగియ గానె లావోటరీ కెళ్ళి
వచ్చి మూతి తుడుచు వాని జూచి
తినుట ముగిసెనేమి తిప్పయ్య గారన్న
ముగిసెననుచు ముడిచె మూతిగుడ్డ
మాన మొండు మరి విమానము వేరొండు
ఎంత దూరమైన ఎగిరి పోవు
గన విమాన మొచ్చు గగనాన దేలుచూ
మానమేమొ రాదు మరల తిరిగి
'పదికి నేను వచ్చి పనిలోన
మునిగిన
టాయిలెట్టు పోవ టైము లేదు'
'అంత బాధ ఏల అపుడటెండరు
నంపు
చేసిపెట్టు నట్టి చెత్త పనులు'
ఇది ఇరువురి మధ్య సంభాషణ: 1. “నేను ఆఫీసుకు 10 గంటలకు వచ్చి పనిలో
మునిగిపోతే టాయిలెట్టు కు పోయే తీరుబాటు కూడా వుండదు”
2. "అంత బాధ పెట్టుకోవద్దు
అటెండరును పంపితే అటువంటి చెత్త పనులు అతడే చూసుకొంటాడు”
వనము లోని పువ్వు వనితల సిగ పువ్వు
వాడినంత
భూమి యొడిన జేరు
ఉనికి జూచుకోకు ఉపరినీ గతిచూడు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
కుండ గొంచబోయి కులనిధి ముంచినా
చేదబావి నుండి చేదియైన
నిండిపోయెనేని నేలపాలె నీళ్ళు
రామమోహనుక్తి రమ్యసూక్తి
తృప్తి యొకటి యున్న తృణప్రాయమౌ సిరుల్
దాని పొందకున్న, దగ్గరున్న
కనక గిరుల శ్రేణి గనక మేరువు కోరు
రామమోహనుక్తి రమ్యసూక్తి
విరుగ చెట్టు కొమ్మ వివరించగా బాధ
చెట్టు కొమ్మకుండు చెట్టు కుండు
కలిసి యున్న సుఖము కలకాల ముండదా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
పాటను అందుకొంటి చెలి పారవశమ్మున నన్ను చేరగా
వసుదైవ కుటుంబకం అంటే ఇదేనేమో
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
వెదురు
వెదురే వేణువు తానగు
వెదురే విల్లౌచు గుండె వివరము జేయున్
వెదురే మృతులను మోయును
విదురునివై వాడు దాని విజ్ఞత తోడన్
తల నిండా జడలు
బూదిపాలు ఒడలు
కాలునికే హడలు
ఆర్తికి తా సడలు
తాటి పొడవు నేను తమరు పొట్టి బుడమ
యన్న అతని తోడ నంటినిట్లు
ఏను జేయు పనుల నెత్తి చెప్పెద తల
తమరు తెల్పవలయు తలను దించి
వయసు బరువు చేత వంగితి రన యంటి
వంగిపోవలేదు వంచి నడుము
మంచి ఎడము కొరకు మరు భూమి లోపల
కలయ వెదకు చుంటి కన్ను మూయ
వరద లోన తల్లి వయ్యారి ఇల్లాలు
పోవు చుండ మునిగి పొకి రనెను
తల్లి దైవ సమము దరి జేర్చు మామెను
భార్య నొదులు నాదు భాగ్యమునకు
తరలి పోవు ధనము తన ప్రమేయము లేక
తరలి పోవు వయసు తనకు తానె
ప్రేమ మిగిలి పోవు ప్రవహించు నది వోలె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
అడవి మెకము లేమొ అసుర సంధ్యకు జూడ
పనులు ముగియ గానె పగలు మరచి
కొలను కొచ్చి తీరు, కుడువగా నీటిని
మనుషు లొదరదేమొ మత్సరంబు
లోహము
తాప ఘాతములకు తానోర్చి లోహము
జన్మనిచ్చు తిరిగి సమ్మెటలకు
తల్లియట్టిదన్న తలపును గల్గిది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
పాలు ఉప్పు చేరి పాడౌను గమనించు
పెరుగు చేరి రుచిని పెంచు కొనును
వరుస కలిసెనేని వనరౌనురా మైత్రి
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
క్రికెటు
బేటు బట్టి క్రీసున నిలబడి
నేల దంచు చుండె నేల యనగ
తనకు వచ్చు డక్కుతిన క్రిముల నతండు
ఏరు చుండె నంటి తీరు బడిగ
నేను సతికి బదులు నిలబడి తల వంచి నాడు సతికి
బదులు నయమున నేనివ్వ
ఇవ్వ వలయు ప్రశ్న ఎట్టిదైన తలను వంచ వలయు తనకు తెలుప
తాను ఠీవి తోడ తల ఎత్తి మాట్లాడు
బ్రహ్మ రాతకేను బానిసైతి
ప్రక్క ఇంటి ఆవిడ నా శ్రీమతి కిచ్చిన
ఖితాబు నా జవాబు
నీ సెలక్షనెపుడు నిజముగ బాగుండు
నన్న పడతి తోటి యంటినేను
కాన నన్ను తాను కలిగెను భర్తగా కాన నన్ను తాను కట్టుకొనె భర్తగా
అంత సీను లేక నైతి నిట్లు
ఐడి
మార బోదు ఐనను పాస్వర్డు
మారు చుండు మనసు మారినపుడు
నేటి పెళ్లి తంతు నిజముగ నిట్లాయె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
పాలు చెక్కెరొక్క పర్యాయ మొకటైన
వేరు చేయలేడు విధియు కూడ
నిలుతురిట్లు జగతిని నిజమైన స్నేహితుల్
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
చందన నందన మందున
డెందము నానంద పరచు ఠీవిన యలుగుల్
మందగతి పారు నత్తరి
కుందన సంధ్యార్కు జూచి వందనమిడితిన్
పద్య రచన యొకడు బహు కష్టమని యన్న
చెప్పకండి యటుల చిటికెలోన
అమర జేసి ఛంద మందింతు నాలింప
నాదు
ఘనత గనుడు నవ్వకుండ
ఆడ వలయు చోట ఆడ వచ్చును గాని
ఆడరాని చోట ఆడరాదు
ఆట ఆడవచ్చు ఆడక పోవచ్చు
జలద నీల కేశ జంబుకేశ
పైన పద్యమందు పరచితి ఛందస్సు
నాస్తి రసము శయ్య నాస్తి ధార
హృద్యమైన యొక్క పద్యమ్ము వ్రాసిన
రచన నిలప వలయు రసన పైన
ధనము మరువ జేయు తప్పక గతమంత
ధనము మంచినెపుడు దరియనీదు
ధనమదాంధు నహము దయ్యమై పట్టురా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
నందన వత్సర మందున
నందన మొన గూర్ప గోప నంద మహీశా
నందన వందన మిడెదను
నందన వని జేయు క్షితిని నాపై కృపతోన్
బాతు నీట కళ్ళు బాయక కదిలించు
మేను నీటిపైన మెదలనీదు
బాధ లోపలుంచు బయటేమో నిలకడ
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఆన కట్టలెన్ని అడ్డగించిన నది
వరద తోడు తనకు వచ్చు వరకు
ఊరకుందీకడలి ఉరకలెత్తుచు చేరు
రామ మొహనుక్తి రామాయ సూక్తి
పద్య
రచన - ఒక సలహా (తప్పుగా
తలవరని తలుస్తూ)
నరావణుని
లంక దా కాల్చి రాము తోక
పివరుడిట్లనె
ప్రభుదేవ పెనగి జాన
కీ
సతీమణి వని లోన ఖిన్న యవన
త
శిరమును దాల్చె మది నిన్ను తలచి తలచి
ఇంకొక్క మాట ఏమిటంటే, ఈ విషయములో ఆంధ్ర భాషాకాశతారార్కచంద్రికలతో మన
రచనలను పోల్చవద్దు
అయ్యా నీవు లేటు అఫీసునకు యనగ
టైము కొస్తి ననెను
టంచనుగను
కనగ మీదు టైము కావచ్చు టీవీది
రైటు టైము నాది రేడియోది
మొదటి రాత్రి గడిపి మొగుడివ్వగా వంద
వద్దు వద్దు వినుడు వందకాదు
ఐదు వందలయ్య అచ్చము నా రేటు
అనెను భార్య మెల్ల నతని తోడ
తావిభూతి దాల్చి తన బాసు సంధ్యకు
మ్రొక్కి వచ్చు శాస్త్రి మ్రోల నిలిచి
లేటదేల యన్న లేదు నా సంధ్య వం
దనము నందు లేటు తలవయనెను
కృష్ణ రాయభారం నాటకం లో
రాయ భారమందు రాజీని బడయక
అంగరాజు జేరి అచ్యుతుండు
వాయి తెరచి తాను బావా యనంగానె
థూ నీయమ్మ యనెను దూర ఈగ
రెండు చేతులందు రెండు రాళ్ళను గలిగి
సాటి కూలి వారు సాగి పోవ
పట్టి యొక్క రాయి బహు మంద గతి తోడ
నడతు వేల చెప్పు నయము గాను
బద్ధకస్తు లగుత పడి పడి పని జేసి
విశ్రమింతు రయ్య వివర మొసగ
అట్లు చేయకుండ అతి నెమ్మదిగ జేతు
పనులు ముగియు వరకు పట్టు విడక
గొప్ప వంశముండి కోరిన చదువుండి
నీచ కార్యములను నెరపు వ్యక్తి
సస్యఖాది గోవు సలగమాడినట్లు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
చేకోమ్మంచను శ్రీనివాసుడు దయన్
చేదోడుగా నిత్యమున్
లేకొమ్మన్ కులదీపికన్ సరసిజన్
లెస్సంచు నందివ్వగా
నీకై పంపిన యట్టి యాలలన యానీరేజ
నర్దాంగిగన్
చేకొంచున్ శుభ సూత్రమున్ గళమునన్ చేకూర
గ్రంధించుమా
వీడని తావిని గల్గిన
వాడని పూలల్లె మీరు వరలగ జగతిన్
వేడెదనా పరమేశుని
వడి వడి తీర్చంగ మీదు వాంఛల నెల్ల
సహన మందు మాకు సాటి లేదన యువతి
యువకుడిచ్చె బదులు యుక్తి చేర్చి
నీవు కౌగిలింప నేనూరు కొందును
నిగ్రహించ గలవె నేను సేయ
ఊరి కేల స్టేషనున్నది దూరము
ఊరి లోన రైలు దారి లేదు
దానినంటి యుండు తప్పక స్టేషను
ఎక్కి దిగెడు వీలు ఏర్పడంగ
తెలుప జీవితమ్ము దీపపు శెమ్మెయౌ
తైలమగును వయసు తెలియ గాను
భార్య బోలు కొడిని, భర్తేమొ శిఖయౌను
భార్య లేని ఎడల భర్త లేడు
నాతి పెళ్లి వరకు నాన్నయె బాయ్ ఫ్రండు
వధువు యైన పిదప వరుడు ఫ్రెండ్
అంతే గాని ఫ్రెండ్లు అన్య పురుషు లెట్లు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
నా పిల్లలు దుబాయి వెళ్ళు సందర్భమున 4.9.12 రాత్రి వ్రాసు కొన్నది
ఖ్యాతిన్ బొందగ వేడు కొందు భవునిన్
కాంతాళమున్ బాపుచున్
వాతా గంధ విదగ్ధ బంధ విధమున్ వర్ధిల్లుచున్ మీరిలన్
నిత్యానంద నమంద్ర ప్రీతీ యుతులై విద్యార్ధ
మార్జించి మా
మొత్తం బైన టువంటి బాధలను మీ చిత్తంబుంచి
పోద్రోలగన్
స్వామి వాంఛ దీర్చి సాని డబ్బు యనంగ
పతిత పావనుడను పణమదేల
బాల యుంచు నీకు పనికి వచ్చును, ఇట్టి
ఉడుత భక్తి చూపు చున్న చాలు
ప్రెస్సు మీటు బిలిచి ప్రేయసి తో మంత్రి
రూటు మార్చి తాను రూము జేరి
ప్రెస్సు మేటు లోన ప్రారంభమును జేయ
వెంగలప్ప లైరి వెడలి వారు
పద్యం స రి గ మ నేపథ్యం
మా పని నీ పని గా గని
మా పని సరి సరిగ సాగ మరి మరి మగని
న్నీ పనిని మాని మా దరి
మా పని సరిగాగ మదని మరి పంపితివే
సంతు వెతల నెల్ల సాకారముగ జూపు
తల్లి దండ్రి మోము తరుగు లేక
కడుపు బాధ మోము కన్పట్టు జేయదా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
నీతి నియమములకు నిలువు పాతర వేసి
నీచ సాంప్రదాయ నిరతు లైన
సొంత సంతు తతికి సుంత చెప్పగలేని
తల్లి దండ్రి సాటి ధరణి గలరె
దైవ భక్తి చేత దైన్యంబు సమయును
దైవ భక్తి చేత ధైర్య మొదవు
దైవ భక్తి లేక ధనుజానుజులమిది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఫిబ్రవరిన వచ్చు ప్రియమైన పదునాల్గు
యగును ప్రేమ సుదిన మటు న
వంబరందు
గాంచ వచ్చు ఛిల్డ్రన్సు డే
నైను మంత్సు ముగియ నయము గాను
మంచి మనసు తోడ మరి మరి చెప్పగా
చేయ బోము అట్లు చెప్పు కతన
అన్న సంతు కేమి యా తండ్రి బదులిచ్చు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ల్యాపు టాపు నందు లయమౌట యొక్కటి
సెల్లు యొకటి ఫ్రెండ్స్ సెట్టు యొకటి
ఉన్న చాలు మాకు అన్నచో పిల్లలు
తల్లి దండ్రి కారె ధరకు బరువు
నిన్న టింగి లీసు నిలువెల్ల నింపుచూ
మంట గలుప నెంచి మనదు తెలుగు
నమ్మ నాన్న లంపి రంచెలంచెలుగాను
కాలు భూమి లోన కాల బెట్ట
‘పదికి నేను వచ్చి పనిలోన మునిగిన
టాయిలెట్టు పోవ టైము లేదు’
‘అంత బాధ
ఏల అపు డటెండరు నంపు
చేసి పెట్టు నట్టి చిన్న పనులు’
ౘాలు యనుట మరచి ‘చాల’ను లేడీని
సర్వరొచ్చి నిలిచి సరసముగను
కుముద నయన నేను కూరెయ్యనా యన్న
నాకు చాలు యనగ నవ్విరంత
శివకుమారు తమరు శిపివిష్ణుడెట్టులో
తెలియ జేయ మన్న తెలిపె నంత
అన్వయార్హులొక్క హరిహరులేకాదు హరియు హరుని తోడు యా పట్టమును
ధాత్రి
బట్ట తలను గల్గబడయ గలరు
వెస్టు బీటు రూటు చెస్టు వరకూ మ్రింగి
ఆరగ కున్న పొరలి అటుల నిటుల
బ్రేవు మన్న యువత బ్రావో ఇదే మ్యూజి
కనుచు తెంచు చుండి రరయగాను
సత్య గుణ ప్రదాన శాస్త్ర గానము నేర్చి
పెద్ద లెదుట పాటి పేరు గాంచి
వదిలి వేసి బీటు వశమైన వారిని
ఎన్ని మాటలన్న నేమి ఫలము
హద్దు పద్దు లేక అడ్డ దిడ్డంబైన
దారి మరిగినట్టి తనయ తతికి
కన్నా వారి బాధ కనరాదు వారివి
కనులు కావు కసువు కందకములు
మేని నలుపు పోవ మేలైన మార్గమ్ము
నొకటి
చెప్పవయ్య యోభిషక్కు
వినుము బాధ నొదిలి వేరేమి యనుకోకు
వాడు రాబ్బరొకటి వదులు సబ్బు
భాగ్య నగరమందు బాడుగ బండ్లలో
నేది ఫాస్టు యన్న యెరుక లేదు
బండ్ల దేమొగాని బహు వేగవంతంబు
మీటరన్న మాట మిగుల నిజము
ఏకాక్షర కందము
నిన్నా నే నన్నా నా
నిన్నూ నిన నేను నిన్న నిన్నన్నానా
నేనన నన్నెన్న న్నను
నిన్నన నిన్నను నేను నిన్నననన్నా
స్త్నానమునకు వలయు స్థానమ్ము దిగజారె
భక్తి ధ్యాన తతియు పలుచ బారె
సంప్రదాయమేమొ చాకి బండగ మారె
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
జల్లె డయ్యి మీకు జల్లించి నేమంచి
నిత్తునన్న తండ్రి కిష్ట సూను
లనిరి మాకు దెలుసు నన్ని విషయమ్ములు
నొప్పి గొనక నీదు నోరు మూయి
శిగ్గు ఎగ్గు లేక శిగలను గొరిగించి
తలలు విరగ బోసి తగుదుమనుచు
నడవ సాగి నారు నారీ మణులు నేడు
భవిత నెంచి చూడ భయము గల్గు
నొసట నేత్రమ్మేది నుగ్గు జేయగ కంతు
గడుసు జటలవేవి గంగ నిల్ప పాల
నేత్రమ్మేది పంచాస్త్రునెదిరింప
మురహరి తోడేది ముప్పు రాల జయింప
గణము లేవి ధూర్త గుణము తప్ప
కంఠాన విషమేది కారుణ్యమును దెల్ప
శంకరార్పణ మేది శంక దప్ప
ఆలు మగని లోన అర్ధ భాగంబను
సాంబ శివుని కేను సాటి గాను
ఇట్టి వైరుధ్యముల మధ్య నెట్టు లైన
సామ్య మొక్కటి చూపింప సాహసింతు
పాప ధారిని తాగూడ పాప తాల్పు
చాలు నీ మైత్రి తనతో
మసలగ నేను
పట్టు పంచయు బోయె కట్టు పంచయు బోయె
కడకు జీన్సులు వచ్చె కాల మహిమ
అడ్డ పంచాయు బోయె అంగ వస్త్రము బోయె
కడకు చెడ్డీలొచ్చె కాల మహిమ
నుదుట బొట్టులు బోయె నునుపు గడ్డము పోయె
కడకు దాడీ వచ్చె కాల మహిమ
పొడుగు లాల్చీ పోయె పొట్టి చొక్కె పోయె
కడకు టీషర్ట్లొచ్చె కాల మహిమ
పైకి జూతము కండల పెంపు మహిమ
గాంచ దేహము లోన రోగాల మహిమ
ఆంగికమ్మును గమనింప ఆంగ్లమహిమ
కనెద మిటు యువకుల కలి కాల మహిమ
నాగరీకము హెచ్చి నాతి బొట్టును జెరిపె
చేతి గాజులు జూడ చేయి జారె
చెదలు వదల దాయె చీరలు జాకెట్లు
పేంట్లు షర్ట్లు యమిత ఫేషనాయె
తలకు కత్తెర వేయు తలపు మోజై పోయె
జుట్టు జడలు పోయి జూలు వచ్చె
ఇంగిలీసు దొరల ఎంగిలి పీసులు
నోట లేక, పలుకు దాట దాయె
కృత్రి మత యన్న రాకాశి కృచ్ఛమైన
కోరలకు మన సంస్కృతి క్రుయ్య జేసి
తల్లడిల్లి చుంటి మిట్టుల తలలు బట్టి
దేవుడెటులొచ్చి కాచునో తెలియ లేక
జనక తనయ తాను జానకి గా మారి
తండ్రి పేరు నిలిపె తర తరాలు
పొంది రేని యట్టి పేరును తలిదండ్రి
వారి కంత కన్న వలయు నేమి
ఐక మత్య మొకటి ఐసు క్రీమును బోలు
పదిల పరుప కున్న పలుచనగును
కనుక ఫ్రిజ్జి లోన కదల నీయక యుంచి
తీసి తిన్న హాయి తెలియ నగును
కరి మకరి రీతి గడుపక
హరి సిరి సరి బోలె నుభయు లానందముతో
మరి వత్సరమ్ము గడువుగ
సరి తదుపరి వచ్చు బేసి సరళిని గనుడీ
పాఠశాల యన్న పరుగులెత్తె దవన్న
‘విద్య’పైన వాంఛ విరివి యనెను
నీవదేల బడికి నిన్న రాలేదన్న
‘విద్య’లేని బడిని విడిచి తనెను
భావమా అభావమా
కప్ప గెంతు చుండు కలగ నీయదు గుండు
గళ ము పాడు పడిన గాయమగును
పక్షులెగురు నేల పైన చెట్లు పెరుగు
భావ మేది యంటి పద్యమందు
చర్చి లోన బ్రదరు చక్కగ ఆస్పత్రి
నర్సు నాడె లవ్వు నగ్నము గను
బ్రదరు సిస్టరులకు బ్రహ్మండముగ పెళ్లి
జరిపె పాధరంత జాగు లేక
మీటు నూనె చీని నీటుగా ధర పెంచి
రెక్కలంట గట్టి రివ్వు మనగ
ఆకసమున కంప హార్టటాకును షుగరు
అవని నిలువ బోవు ఆర్యు లార
శ్రీ గణ నాధుని తోడుత
ఆగమ పతి సతి యొసంగు నా శీస్సులతో
నాగుణమున కనుగుణమ్ముగ
ఈ గతి నే వ్రాయు చుంటి నీ పద్యములన్
ఎలిని పిల్లి బట్ట ఎలుగ దేవుని వేడ
కనిక రించ లేదు కదల లేదు
ఎలుక ఎసునాథు నెలుగెత్తి పిలువగా
ఏసు వచ్చె గాని ఎలుక చచ్చె
వంట గేసు విలువ వంటి గేసుకు లేదు
కనుక నదియు గూడ కలత జెంది
కడుపు లోన యుండి కదిలించు
మనిషిని
బయటి కొచ్చి కూడా బాధ పెట్టు
సర్వలఘు ఆటవెలది (అన్నీ లఘువుల
ఆటవెలది)
కన నడకన విరుపు కనుగవన మెరుపు
బెడగు ముఖము నునుపు పెదవి ఎరుపు
వనిత లనిన మిగుల వలపక్రము విధికి
పురుషు చులక బరిచె పురుగు వలెను
ద్వ్యక్షర కందము
ఈ కంద పద్యము కేవలము రెండు వర్ణములచే నేయబడినది. గమనిచగలరు.
నా నెమ్మనమున మానిని
నీ నామమె మౌనమునను నేనన
మానన్
మానుము నీ మనమున నను
మానము మానిననె మనము మననౌ
నెమ్మిన్
ఓ మానినీ (బహుశ తన
ఇల్లాలిని సంబోధించుకొంటున్నాడేమో) నిండిన నా మూగ మనసులో
నీ నామమే
జపించుచున్నాను.నీ మనసులో నాపైగల అనుమానమును మానుకోనుము.అనుమానము మానిననే మనము
నెమ్మదిగా మనగలము.
సమస్య: సుతులన్ జ్వలదగ్నియందు చొప్పడజేసేన్
సతికొక నగ చేయించగ
పతి కంసలియొద్ద చేరి బంగారొసగా
అతడంత తూచి దానిని
సుతులన్, జ్వలదగ్నియందు
చొప్పడజేసెన్
కర్ణాంమృతం బైన కథల కారకు డీవు
వర్ణాల కందని వస్తు వీవు
వర్ణనా తీతమౌ వర భూరుహము నీవు
పర్ణ ఛాయల నీదు బరగ నివ్వు
జీర్ణ మైతిని విధి చీర్ల సమ్మెట పొట్ల
చూర్ణమై పోనట్లు చూడుమయ్య
కీర్నుండ జర చేత శీర్ణుండ బ్రతుకన్
ఆర్ణవం దాటించు పూర్ణ పురుష
బాల్య
మందున బుద్ధి నే బడయనైతిని
యౌవ్వనపు
క్రొవ్వు తోడ నిన్నరయనైతి
కాలునకు
చేరువగు నెడ కలిగె బుద్ధి
కాలకాలుడ కావుమా కరుణ తోడ
సుగంధి -- పంచ చామరము
ఈ దినము 'సుగంధి' ని గూర్చి 4 మాటలు .
ఇందులో ర, జ, ర, జ, ర అన్న గణములుంటాయి.
UIU IUI UIU IUI UIU
9వ అక్షరము యతి . ప్రాసనియమము కలదు.
ఈ ఛందస్సును పరమేశ్వరార్పితముగా అతి సులభమైన విధముగా వ్రాసినాను.
చిత్తగించగలరు
నీలకంఠ నీలకంఠ నీలకంఠ పాహిమాం
ఫాలనేత్ర ఫాలనేత్ర ఫాలనేత్ర రక్షమాం
కాలకాల కాలకాల కాలకాల దేహిమాం
శూలధారి శూలధారి శూలపాణి ధారిణం
భావము సులభ గ్రాహ్యము.
పై పద్యమునకు దాదాపుగా విలోమము 'పంచ చామర' మనే ఈ పద్యము
ఈ 'పంచ చామరమునకు' 'జ ర జ ర జ గు' అనే గణాలుంటాయి. 10 వ
అక్షరము యతి. ప్రాస కలదు.
ఈ పద్యాన్ని వినాయకునకు అర్పించుచున్నాను. పద్యాన్ని చిత్తగించండి.ఇందులో
చిట్ట చివరి అక్షరము 'U'. నేను 'మౌ' మూడు పాదాలలో వచ్చేటట్లు వ్రాసినాను .
ప్రయత్నిచేవారు ప్రతి పాదములో వేరే వేరే గురువులను వాడుకొనవచ్చును.
నికాయమందు నివ్వటిల్ల నీదు కాంతి భాగ్యమౌ
ఆకాలమే సకాలమౌ ఘనాపదల్ అయోగమౌ
ప్రకాశమౌ ప్రగాఢ ప్రేమ ప్రాప్తి పొంద సాధ్యమౌ
నికారకారకావిదార నీలలోహితాత్మజా
నికాయం=ఇల్లు ; నివ్వటిల్లు=వ్యాపించు, నిలుచు, వుండు
యోగము అంటే కూడిక లేక కలయిక
అయోగమౌ = కూడవు,చేరవు, కలియవు
నికార కారక=మోసగాళ్ళు, మనలను మోసగించే తలపులు, మాయామోహములు
విదార=నసింప జేయునట్టి
నీలలోహితాత్మజా = శివ మానస పుత్రుడా (విఘ్నేశ్వరుడా )
మాయమోహముల నణచివేసే ఓ శివకుమారా విఘ్నేశ్వరా! నాశరీరములో అంటే నాలో, నా మనస్సులో, నీవుండగా నామనసంతా
జ్ఞానకాంతియనే భాగ్యముతో నిండిపోతుంది, నేను ఏపని చేయుటకు గూడా అకాలమన్నది వుండదు. ఎంతగొప్ప ఆపదలైనా నన్నంటవు.
చిక్కటి వెలుగుల చక్కటి ప్రేమను పొంద వీలౌతుంది.
మానిని వృత్తము
నేను ఈ రోజు 'మానిని' వృత్తములో ఈ క్రింద వ్రాసిన పద్యమును గమనించండి. ఇది చదువుల తల్లి సరస్వతికి
సమర్పించిన పద్యము. ఈ వృత్తము కూడా మాన్యవరులు ఆంధ్ర వాల్మీకి రామాయణమైన'మంధరము' నుండి ప్రేరణ పొందినదే .
ఈ పద్యము హనుమంతుడు రావణుని అంతఃపురము చూచు సందర్భమున 'మంధరము'లో వ్రాయబడినది . 'ఇన్ని కట్టుబాట్లతో ఒక పద్యము వ్రాయుట ఎంత కష్టమో' అని ఒక ఆప్తుడన్నాడు. అమోఘమైన కావ్యములు వ్రాసిన మహా పురుషుల గొప్పదనమును ఏమని
పొగడగలము. వారికి సంస్కృతాంధ్రము లనెడు తన స్తన్య క్షీరమునిచ్చి పంపినదేమో ఆతల్లి.
వారికి మనసారా అంజలించుదాము.
విషయానికి వస్తే ...
ఈ వృత్తానికి గణములు ఈ క్రింది విధముగా వుంటాయి
'UII UII UII UII UII UII UII U'
అంటే 7 భగణములు ఒక గురువు . 13వ అక్షరము యతి . ప్రాస నియమము కలదు .
ఇది 'మానిని' కాబట్టి అదే పదముతో పద్యము మొదలుపెట్టినాను . కఠినమనిపించిన పదములకు మొదట
అర్థములు వ్రాసి ముందునకు సాగుతాను.
మానిని=స్త్రీ ; మాలతి= జాజి (అందంగా, ఆకర్షణీయంగా అత్యంత సువాసన కలిగి వుంటుంది . అందుకై అమ్మను ఆమెతో పోల్చినాను); మాక్షిక= తేనె (మక్షికము అంటే ఈగ లేక తేనెటీగ ; తేనెటీగ వలన తయారవుతుంది కావున అది మాక్షికమైనది .);
మాతృక= తల్లి ; సామపు = సామవేదపు ; తానము= శాస్త్రీయ
సంగీతములో
తదరినా ... అంటూ ఆలాపన చేసి పాట మొదలు పెడతారు. దానిని 'తానము' అంటారు.
తాతకు = తండ్రికి(బ్రహ్మ విశ్వానికి తండ్రి) , బ్రహ్మకు (శుక తాతం తపొనిధిమ్ =శుకుని తండ్రి, తపోనిదియైన వ్యాసుడు అని విష్ణు సహస్ర నామము .); నాతికి= ఆయనకు స్త్రీ అయినటువంటి ఆయనకు భార్య అయినటువంటి అని అర్థము .
ఇక పద్యము చదువుతూ ఒక వేళ పదములు కఠినముగా వుంటే పైన చూచుకొనగలరు.
మానిని మాలతి మాకగు మాయని మాలిమి మాక్షిక మాతృకకున్
వాణికి అక్షర శ్రేణికి పుస్తక పాణికి సామపు బాణికినిన్
తానము గానము తాపము బాపగ తాతకు నాతని నాతికినిన్
వేనకువేలగు మ్రొక్కులు వెట్టుచు వేడుక నర్చి భజింతు మదిన్
ఆడ దాని మోము అద్దమ్ములా నునుపు
నల్ల గడ్డి దిన్నె నరుని మోము
దినము దినము ఎంత తీరుగ గోకినా
ఎరువు లేక పెరుగు ఏపుగాను
ఓరి చెప్పవద్దు వొంటికొస్తూందని
పాటపాడెదనుచు పలుక మన్న
తల్లి మాట విన్న తనయుండు పాడెను
చెవిటి తండ్రి భుజము చేరి చెవిన
బాలికలకు నేను బందరు లడ్డయ్య
వద్దు వద్దు నాకు వారి బాధ
పేడ పంచితమ్ము పేర్ఫ్యూము గా వాడు
వారి బాధ అతోలగు నారి వైరి
శ్రీధరుని సిద్ధ హస్తము
ఆదరమున సిరసు నిమిరి యనుమతి నొసగా
నాదయిన రీతినీ కృతి
మీదయకై వ్రాయు చుంటి మెచ్చగ నన్నున్
జంతు మూక పై జనుల గొప్పను దెల్ప
వారి కిచ్చె నవ్వు వనజ భువుడు
అట్టి వరము వాడ నసలిష్టపడనట్టి
బుధుల కంకితమ్ము పొత్త మిత్తు
కామిత సిద్ధి కూర్చుకొన కమ్మని మాటలతోడ నెంతయో
ప్రేమను జూపుచున్ మిగుల ప్రీతికరమ్ముగ వంత పాడుచున్
ఏమరజేసి వారికగు ఈప్సిత సిద్ధిని పొందునట్టి దు
ష్కాములు భాక్తులౌచు గుడి గంటగ వాడిరి నన్ను శంకరా!
పుణ్య వధువు దొరుక పురుషోత్తముడవీవు
పణ్య వధువు దొరుక భ్రష్ఠు డీవు
గణ్య గౌరవమును కాపాడవలెనన్న
నాణ్య చరితుడౌచు నడచు రామ!
కాటుక చీకటుల్ బరుప కన్నుల శీతల కాంతి రేఖలా
చోటున జేరె, ఏడ చెలి చూపెనొ వుండగ నన్ను, ప్రేమతో
మీటిన వీణయై మనసు మేలగు
రాగమునిచ్చె పాడగాపాటను అందుకొంటి చెలి పారవశమ్మున నన్ను చేరగా
వసుదైవ కుటుంబకం అంటే ఇదేనేమో
తండ్రి హిందుస్తాను తల్లి
పాకిస్తాను
పోసగదాయే కలియ పోనుపోను
తానేమొ ఇంగ్లాండు తన భార్య పోలాండు
తన సంతు నెలవాయె తాయిలాండు
సోదరి లెబనాను సోకుబావ సుడాను
జాతలేమొ జపాను జర్మనీను
అత్త చైనామేకు ఆమె భర్త ఇరాకు
కలియనెంచగ వారు కడుచిరాకు
అయిన ఫ్రెండ్సెల్ల ఆస్ట్రేలియాను
జేర
మనసు యుయెస్సునెస్సని మరులు గొనగ
జగము నిండిన తనవారి జాడ గనగ
గూగులెదురుగ గూర్చొని గోడునేడ్చె
కానని కళ్ళ చేత దరి కానని క్రొవ్వు మదంబు
చేత ఈ
మేనును నేనుగా దలచి మెప్పులు గొప్పలు పొందజూచు నా
మానస ముద్దరింప హృది మంటప మందున నిల్వ గొల్వ నే
వేనకు వేలు మ్రొక్కులిడి వేడుదు మాధవు మాధవున్ మదిన్
కానని కళ్ళ చేత దరి గానని క్రొవ్వు
మదంబు చేత ఈ
మేనును నేనుగా దలచి మెప్పులు గొప్పలు
పొంద గోరితిన్
మన్నన జేసి నామనసు మార్చుము భక్తిని గూర్చి సర్వదా
వేనకు వేల మ్రొక్కులిడి వేడుదు మాధవ మాధవా మదిన్
బ్లడ్డు దానమొకడు బహు దొడ్డ ధనికిచ్చి
చెప్పె నతని తోటి చెలగె మనకు
రక్త బంధమింక రయమున మన లిబ్బి
షేరు చేతుమింక చెరి సగమ్ము
సంఘ
విద్రోహులు
దీన ధనికులందు దీర్ఘాంతరములెచ్చ
సామ్యవాదపుఘోష చల్లబడియె
భాషా ప్రయుక్తమౌ ప్రాంతాల విభజన
జాతీయ భావమున్ సమయజేసె
కులమత వర్గాల కుమ్ములాటలురేగ
జాతి సమైక్యము సన్నగిల్లె
ప్రాంతీయ తత్వంబు ప్రబలంగ జనులందు
గణతంత్ర రాజ్యాంగ గతియె మారె
సంఘ విద్రోహ శక్తులు సంఘటించి
దుష్ట విధ్వంస కాండల దూకొనంగ
ఆర్థికంబగు దుస్థితి యావహిల్ల
అల్లకల్లోలమై దేశ మలమటించె
అన్న మరుగక కొలని కరుదెంచె తానీద
వెలితి యయ్యె కడుపు వేడలగేసు
పుడిశిలింప నీరు పుక్కిట జేర్చినా
రీదుచున్న మిగతా ఈత గాండ్రు
అధర సూనుని కర మావగింజయు లేక
అలత నలత లేక హాయి గొల్ప
అదమయంతి భర్త నక్షమ్ము గా గల
అగజ నాధుడిచ్చు నఖిల సిరులు
(అ + భరసూను కరము = అ మంగళ కరము )
అ + దమయంతి పతి = అ నలుడు; అక్షము:కన్ను
అగజ నాధుడు = పార్వతీ పతి
కందము
కందము త్రి శర గణంబుల
నందముగా భజస నలముల టువాడి మాటున్
పొందును నల జల నారిట
నొందున్ దుద గురువు జగణ ముండదు బేసిన్
కటవు దనము
వక్క కలిగి యుండియు గూడ
నానెనేని
నోట నలగి పోవు
సూక్ష్మ మందు యున్న మోక్షమ్ము రా ఇది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
పరుచు కొనుచు నింట పాలీషు బండలు
జారి పడుచు నుండ్రు జలము తొనక
ట్రెండు లోన మొదలు త్రెట్టున్నదా చూడు
రామ మొహనుక్తి రామాయ సూక్తి
ముఖ్య మంత్రిగా యున్న ప్పుడు
లాలూ ప్రసాద్ జపాను ప్రధాని తో
మా జపాను లాగ మార్చెద బీహారు
నారు నెలల లోన యదిరి పోవ
వద్దు గడువు యంత వరుస నారు దినాల
నే బీహారు జేతు నీ జపాను
శీతలమ్ము జలుబు చేతన ప్రాచ్యులు
నెక్కుటయ్యి కట్ట ముక్కు తుడువ
నూపిరాడకుండ నూరి వేసు కొందుము
యుడికి పోవు ఎండలుండి కూడ
పెళ్లి జంట కేల పెరలర్ మేకప్పు
గిప్టు పీసు కేల గిప్టు రాపు
తత్వ మెరుగ యట్టి తళుకుల లోతుల
యందు దాచు కొనగ యసలు సరుకు
పుత్తూరు కట్టు
ఆరు ఐదు వేల నార్తోపెడీషియన్
గుంజు ఫీజు నిన్ను గుజ్జు చేసి
ఎముక బాగ దేమొ వెంకన్న కెరుకరా
అప్పు కుప్ప తెచ్చు ముప్పు నీకు
పూర్వమందు జనులు పుత్తూరు కట్టుకు
బస్సు చార్జి మరియు పాత బట్ట
ఖర్చు చేసి అస్తి కల బాగు పొందగా
ఆస్తి నేడు కరుగు నస్తికలకు
బాలు పెన్ను డాబు బరగ రీఫిలు ఫ్లాపు
రాయ లేని పెన్ను రాదు పనికి
మేని మెరుగు కాదు మేలైన మది చూడు
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి
కలియు ద్వాపరముల గాంచ లాలా లాలు
జన్మ మెత్తి రేక జాతి లోన
ఆవు గొల్చి ‘లాల’ యతి పూజ్యమని దెల్ప
మేసే ‘లాలు’ దాని మేత గూడ
శ్రీ గణనాధుని తోడుత
వాగధి పతి యతని సతియు నభయ
మొసంగా
నా గుణము కనుగుణముగా
సాగెను నారచన హాస్య సారము నివ్వన్
డా. పభాకర రెడ్డి శ్రీమతి పార్వతి గార్ల
కుమారుడు చి. నరేంద్ర కుమార్ రెడ్డి తో లక్ష్మీ కల్యాణి వివాహము
కోడూరు పేరును కొక్కరోకోయంచు
తెలియ బరచు కోడి తెల్లవార
అల ప్రభాకరు డేమొ ఇల ప్రభాకరు జూడ
ఉరక లెత్తుచు నుండు ఉదయ మందు
పార్వతీ హిమవంతు పట్టి రాగము రోజు
పక్షి జాలము పాడు బాయ కుండ
అట్టి వంశపు పట్టి యా పేరు నిలబెట్టి
కల్యాణి లక్ష్మి కి కట్టు తాళి
వానరేంద్రుడు నిను మెచ్చి వాఁ! నరేంద్ర
యనుచు దీవించు వాత్సల్య మతిశయింప
ద్వైతమే లేని సౌభాగ్య దీప సీమ
నేల గానిచ్చు శంకరుండేల శంక
విమలు లైన భావములు విస్త్రుతమై బుధ
శేఖరార్య వం
ద్యములగు వృత్తులన్ నయ విధానము లైన గుణంబులున్ మనో
జ్ఞములగు సాదు వాసనలు చక్కని ఈడుకు జోడుగా
గ ను
త్తమ తమ జంటగా భువిని ధన్యత
నొందుడు ఎల్లా కాలమున్
చెరియొక కన్ను సంసరణ చేడియ రూపుకు పాద యుగ్మమున్
చెరియొక చెయ్యి యై చెలగి చేయు మీరు మనస్సు
లొక్కటిన్
మరి మరి కూర్మితో మనసు మగణము చేయుడు
‘మా’పదాళికిన్
నిరతము పొంద గల్గుదురు నిక్కము సంపద
సంతు సౌఖ్యముల్
శ్రీ కళ్యాణ గుణాల వాల మఖిల శ్రేయోభి
రామంబు య
స్తో కానంద నికేతనంబు సుజాన స్తుత్వంబు
సార్ధక్య వి
ద్యా
కేంద్రంబయి కేర్తి
దీధితులిలన్ వ్యాపింప గా నల్దిశల్
రాకా తారల వోలె విష్ణు కృపతో రంజిల్లుడీ గీమునన్
శిలయు శిల్పమ్ము లొక్కటై జెలగు నట్లు
పల్లవిని గూడి నిలిచిన పాట యట్లు
మరుని విలు తూపులెప్ప్పుడు మారనట్లు
వరల నాశీర్వదింతు నే వధువు వరుల
సొంత భార్య నీదు సోకు లాడి కి మధ్య
నంతరమ్ము తెలుపు మనగ నేను
పది కిలోలు యపుడు పది మూళ్ళు ఇప్పుడు
అంచు తెలిపెనతడు అతిశయమున
కొండరాయి బట్టి కొట్టి రెండుగ జేయ
శిలగ మారె నొకటి శిల్పి వలన
చాకి బండ జేసె చాకలి ఇంకోటి
ఉనికి తెచ్చు చూడు ఊరు పేరు
రాలి పోవు జుట్టు రాలును దంతాలు
నీదు అందమేమొ నిలుచు నన్న
ఆత్ర
పడుచు అతివ అది ఎట్లు అనగానె
లేని దెట్లు పోవు లేమ యంటి
చేటును గోరు మిత్రులును చెడ్డ దలంచెడు భార్య సోదరుల్
కాటికి జేరు కాలమున కానగ రానటువంటి బంధువుల్
ధాటిగా బెంచినట్టి తన తల్లిని దండ్రిని వీడు
బిడ్డలున్
చేటకు చింపి బోలుదురు చింతన చేయగ రామ మోహనా!
అతివ గతిదప్పె
యూయెస్సు యూకేల యువతులాదర్శమ్ము
నేటి భారత స్త్రీకి నిజము సుమ్ము
ఎగబ్రాకు ఫ్రాకుల దిగజారు మిడ్డీల
సన్నీ లయోనుకు సాటి సుమ్ము
భర్తను విడనాడు పటిమలో మనచాన
హాలివుడ్ హీరోయినమ్మ సుమ్ము
పసుపు కుంకుమ సున్ని పాతట్లొ బంధించి
పారలర్ జేరిన పడతి సుమ్ము
కట్టుబాటులు కొడిగట్టి గట్టునెక్క
సీమ సంస్కారముల బుద్ధి
చిక్కుబడగ
కాని రీతిరివాజులు కౌగిలింప
అతివ గతిదప్పె అంధత్వమావహింప
ఊహా విహారిణి
చల్లని వేళ రా దొడగె, జారగ జొచ్చెను పూల తావులున్
మెల్లని పిల్లగాలి మెయి మీటుచు సాగెను పుల్కరించగన్
ఝల్లను మేనితో మనసు జంటగ గూడుచు పాడె హాయిగా
యుల్లము పల్లవించ మది యూహల తేనెలు జాలువారగన్
ఎల్లలు లేని నా మనసుకెల్ల సుఖంబుల జేర్చి గూర్చుచున్
పిల్లన గ్రోవియై పిలువ పేరిమి మీరిన కాంక్ష గల్గు నే
తెల్లము జేయ వెల్వడితి తేరుగజేసి మనంబు భావముల్
తెల్లని అశ్వయూధముగ తెమ్మెర పగ్గముగా దనర్పగన్
బెల్లముగాగ నామనసు బెరులు గట్టిన గండుజీమలై
గిల్లగ నీదు జ్ఞాపికలు గిచ్చులనెల్ల భరించలేక
నే
తల్లట జెందుచున్ మిగుల దైన్యము బొందుచు
పుష్పవాటికల్
మొల్లల కుంజముల్ వెదుక మోహిని కానవదేల
తెల్పుమా!
జలదారంభ విజృంభమాణ ఘన చాంచల్యాతి
ఘోరార్భటీ
కలితాక్రందనతో నపానముఖమున్ గంభీర
నాదమ్ముతో
చలియింపన్ మనసంత ఆకులముతో చాదస్త మొప్పారుచున్
కిలకొట్టన్ మది పద్యమై యురిమె
ఘీంకార మత్తేభమై
నావ క్రింద నీరు నడచుచుండిన బాగు
నావలోన చేర నరకమేను
మదిన ధనము నిండ మనుగడ నరకమే
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
ఏమని వేడ,కేశముల ఏరుగ గంగ చరించ
పాయలన్
24/07/18 పరమ పూజ్యులు
శ్రీ శ్రీ శ్రీ భారతీ తీర్థ మహాస్వామివారి
పాదారవిందములకు
త్రికరణశుద్ధిగా సమర్పించు పద్య నీరాజనం
చిరుత ప్రాయమునందె శివలీల లెరిగిన
పావన మూర్తి యాపరమ గురువు
అమ్మనాన్నలె అంబికాభవులుగ నెంచు
పావన మూర్తియా పరమగురువు
వేదశాస్త్రపురాణ విపుల వాజ్ఞ్మయ నిధి
పావన మూర్తియా పరమ గురువు
భక్త జన పాలనా పక్షపాతిగ నిల్చు
పావన మూర్తియా పరమగురువు
ధర్మమును నిల్ప ప్రభవించె
ధరణియందు
కర్మ తాపము తగ్గించు
కల్పతరువు
ఎన్నివిధముల బొగడిన ఎంచిచూడ
తెలియ తరమౌనె భారతీ తీర్థ
మహిమ
నీదయ శారదచంద్రిక
నీదయ కరుణారసాంబు నీరదమయ్యా
నాదైన మనసు పూలత
పాదయ,
నిను పూజసేయ భారతి తీర్థా!
అభినవ విద్యాతీర్థుల
శుభ వీక్షణ సాంద్రకిరణ శోభలనలరే
శ్రీ భారతి తీర్థుల దయ
శోభిల, నా పట్టి చిరము శోభలనలరున్
స్వార్థము తాండవించుటయ సర్వము నాదను వాదమే సదా
ప్రార్థన చేయనీక బహుభంగుల హంగుల బాధపెట్ట, వే
దార్థము తెల్పి మామతుల త్రాతగ నిల్చిన స్వామి భారతీ
తీర్థ మహానుభావ సముధీర్ణత మామది కల్గ జేయవే !
బలమది లేదు కొంచెమును, బాధ్యతలేమొ తలంచ నెత్తిపై
బలమగు పాద ఘట్టనల భారము తోడుత కృంగజేయగా
చెలగిన నాట్య భంగిమల చీకటి క్రమ్మర మాదు కళ్ళకున్
దలపగ నీవె జూపవలె దారిని చల్లని చంద్రమౌళివై
పరమ దయాళువు శ్రీ శ్రీ శ్రీ
భారతీ తీర్థ మహాస్వామి పాదాంఘ్రి రేణువు,
చెరుకు రామ మోహన్ రావు
ఉయ్యాలవాడ
నరసింహారెడ్డి (7\8\18)
విప్లవజ్యోతి అల్లూరి సీతారామరాజు గారు (జూలై 4, 1897 - మే 7, 1924) తిరుగుబాటు బావుటా ఎగురవేయుతకు పూర్వము , మొదటి స్వాతంత్ర్య సమర శంఖారావము
1857 లో పూరింపబడినది. అంతకు
10,11 సంవత్సరముల ముందే అప్పటి కడప జిల్లాలోని కోయలకుంట్ల తహసీలుదారుని,
కార్యాలయమునకు పోయి, ఆతని తలనరికి పితూరీకి నాందిపలికిన మహావీరుడు నరసింహారెడ్డి.
ఆగస్టు 15
సమీపిస్తున్న సందర్భముగా ఆయనకు నివాళులర్పిస్తూ మత్తేభ విక్రీడితములో నేను ఆ
మహనీయుని గళసీమనలంకరించ, ఒక చిన్న సుమమాలికను తయారుచేసి
మీముందుంచుచున్నాను. వీరును మరియు అపర దానకర్ణుడగు
బుడ్డా వెంగళరెడ్డి గారూ ఉయ్యాలవాడకు చెందినా సూర్యచంద్రులు. వీరిని గూర్చి ‘సరసరస’ అన్న నా వ్యాససంపుటిలో విశదముగా వ్రాసినాను.
అమితోద్దండ దురంతపీడనఘనుల్
ఆశాపరుల్ ధూర్తులున్
మమకారంబును మానవత్వ మహితన్
మందాకినిన్ జేర్చుచున్
తమదౌ కుళ్ళు కుతంత్ర
యోచనలకున్ దౌష్ట్యంబు జోడించు యా
మమతాహీనపు దుర్జనాళిని సదా మాకొన్న భోగీంద్రమై
సుమబాణాంతకు
రీతిగావెలయుచున్ శుండాలమై వైరులన్
దమియించెన్ నరసింహ రెడ్డి, యగుచున్ దైత్యారిగా శౌరిగా
అమరాధీశునిగా నశేషమగు
రోషావేశ దావాగ్నిగా
భ్రమచీకట్లను పారద్రోలగల
దీపస్తంభమై యొప్పుచున్
ఊహా విహారిణి
చల్లనివేళ రాదొడగె జారగ
జొచ్చెను పూల తావులున్
మెల్లని పిల్లగాలి మెయి
మీటుచు సాగెను పుల్కరించగన్
ఝల్లను మేనితో మనసు జంటగ
గూడుచు పాడె హాయిగా
యుల్లము పల్లవించ మది యూహల
తేనెలు జాలువారగన్
ఎల్లలు లేని నా మనసుకెల్ల
సుఖంబుల బేర్చి గూర్చ దా
పిల్లనగ్రోవియై పిలువ
పేరిమి మీరిన కాంక్ష గల్గు నే
తెల్లము జేయ వెల్వడితి
తేరుగ జేసి మనంబు భావనల్
తెల్లని ఆశ్వయూధముగ తెమ్మెర
పగ్గముగా దనర్పగన్
బెల్లము గాగ నా మనసు బేరులు
గట్టిన గండుజీమలై
గిల్లగ నీదు జ్ఞాపికలు
గిచ్చుల నెల్ల భరించలేక నే
తల్లట జెందుచున్ మిగుల దైన్యము బొందుచు పుష్పవాటికల్
మొల్లల కుంజముల్ దిరుగ
మోహిని కానవదేల తెల్పుమా!
చోద్యము 24/8/18
గాలిని మూట గట్టుటయు కాలికి
సంకెల వేసి సాగుటన్
ఆలికి నచ్చజెప్పుటయు ఆకలి
మంటకు గాలిపీల్చుటన్
వ్రేలికి పైడి కంకణము వేయుట
ఏవిధి చెల్లనేరదో
తాలిమి కూడ యవ్విధిని
దాల్చరు ధాత్రిని చోద్యమౌగనన్
విఘ్న నాయకా 5/9/18
మనుజులు కామ క్రోధ మద మానస రోగములంటి తప్తులై
అనయము సాటి మానవుల నక్రమ రీతిన బాధపెట్టుచున్
ఘనముగ అన్య కాంతలకు గాలము వేయుచు ధూర్త బుద్ధితో
మనియెడు వారి బుద్ధులను మార్చగ వేడెద విఘ్న నాయకా!
భిన్నదంతుడ
కార్య భిన్నముగాకుండ
దయను
జూపింపుమా దర్పహారి
గజవదనగణిత
కారుణ్య గుణశీల
కలుగజేయి
మనసు కదలకుండ
ఆకారముల
పైన ఆశల పెంచక
విపుల
మతులజేయు విద్య నొసగు
సాంబశివ
సుపుత్ర సవరించు మా మతి
తల్లిదండ్రుల
కొల్చు తలపు నిల్పి
బాధ వీధుల మాబుద్ధి పరుగు మాని
నిన్ను కన్నుల నడుమధ్య నిలువజేసి
అంజలించగ గణనాధ ఆర్తి తోడ
వేడుకొనుచుంటి కావుమా వేదవేద్య
తారణ జేయ జీవితము, తామసినై
నిను గొల్వ మర్చితిన్
కారణ మొక్కటే కడుపు
కష్టములెల్ల భరించలేకనే
వారణ వక్త్ర! తామసము
వారిధియై నను ముంచె గాంచ యు
ద్ధారణ సేయవా వికట దర్ప
వినాశక విఘ్ననాయకా!
తప్పులు వేనవేలు గురి తప్పని
ముప్పులు వేనవేలు నా
తిప్పలు వేనవేలు గన తెప్పలు లేని
మహార్ణవంబులో
కుప్పలు కుప్పలై మెలగు కోట్ల జలాశ్రయ జీవపంక్తి నా
పప్పులనుడ్కనీక బహు బాధలు గూర్చెను
గుజ్జువేలుపా!
శ్రీపతి నీదు మామయగు శ్రీని ధరించినవాడు తండ్రియౌ
శ్రీపతి చెల్లి తల్లియగు శ్రీగిరి నీదు నివాస
యోగ్యమౌ
శ్రీపతి వాసవాది నుత శ్రీవిలసిల్లగ జేయి భూమిపై
శ్రీపతి విఘ్నహంత తవ శ్రీపదముల్ మదినిల్పి వేడెదన్
బాల శివుడా 23/9/18
మోమున యోగముద్రయును ముద్దగు తిల్కము ఫాలమందునన్
ఈ మురిపెంపు పుండ్రముల నివ్వ వరమ్ముల నాత్మ
సాక్షిగా
కామిత కారకుండగుచు కన్పడె బాలుడు బాల సాంబు
*********************************
No comments:
Post a Comment